الرّضا (علیه السلام)- إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ وَ الْأَئِمَّهًَْ (یُوَفِّقُهُمُ اللَّهُ وَ یُؤْتِیهِمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِهِ وَ حِکَمِهِ مَا لَا یُؤْتِیهِ غَیْرَهُمْ فَیَکُونُ عِلْمُهُمْ فَوْقَ عِلْمِ أَهْلِ الزَّمَانِ فِی قَوْلِهِ تَعَالَی أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلَّا أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُون. امام رضا (علیه السلام)- خداوند متعال به پیامبران و ائمّه (توفیق داده و از خزانه‌ی دانش و حکمت خویش چنان به ایشان ارزانی می‌دارد که در حقّ هیچ‌کس چنین نمی‌کند و در نتیجه، دانش آنان، فوق علم مردم زمانه‌ی ایشان است. این معنا در این آیه وارد شده است: أَفَمَن یَهْدِی إِلَی الحَقِّ أَحَقُّ أَن یُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ یَهِدِّیَ إِلاَّ أَن یُهْدَی فَمَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۴۶۲ الکافی، ج۱، ص۲۰۱/ بحار الأنوار، ج۲۵، ص۱۲۷/ الاحتجاج، ج۲، ص۴۳۶/ الأمالی للصدوق، ص۶۷۷/ تحف العقول، ص۴۳۹/ عیون أخبار الرضا (ج۱، ص۲۲۰/ الغیبهًْ للنعمانی، ص۲۲۱/ کمال الدین، ج۲، ص۶۷۸/ معانی الأخبار، ص۱۰۰/ نور الثقلین/ البرهان