🔷🔹🔹چرا با وجود دست برتر داشتن انقلابی ها بخصوص فضایی که بعد از شهادت شهید رئیسی فضای جامعه را گرفته بود ، انقلابی ها نتوانستند پیروز شوند
👈 پاسخ یک جمله است: ناشکری نعمت رئیسی از سوی مذهبی ها باعث شد خداوند او را از ما بگیرد و دوباره ظریف را بر ما حاکم کند
👈جالب این است که پرچمدار این ناشکری و ناسپاسی حلقه نزدیک اطرافیان آقای جلیلی بود
👈 اشتباه نشود خود جلیلی فرد باتقوایی است و این حقیر از کسانی هستم که به او رای داده ام
👈بله ما انتخابات ۱۴۰۳ را از قبل باخته بودیم و نمیدانستیم. بیایید وقایع را از سال ۱۴۰۰ مرور کنیم تا برسیم به ۱۴۰۳.
👈 شهیدجمهور دولت را با کسری بودجۀ بیش از ۳۰۰ هزار میلیارد و با خزانۀ منفی ۴۴ هزار میلیارد و با مصیبتهای عدیده تحویل گرفت.
📗 حضرت آیتالله شهید دکتر رئیسی، با جدیت، خالصانه و جهادی، خدمات عظیمی را کلید زد و جلو برد، که فضای این یادداشت اجازۀ بیانش را نمیدهد.
📕 وقتی شهیدجمهور به پاستور رفت، از همان هفتۀ اول، دشمنان نوشتند که «مردم میگویند صد رحمت به روحانی، رئیسی از روحانی بدتر است!» جالب است که بخشی از مردم استقبال کردند و همین سخن القایی را پذیرفتند و بازگو نمودند.
📕 کمکم مردم و نخبگان عادت کردند خدمات دولت را نبینند، مجاهدات سیّدابراهیم را نادیده بگیرند و فقط به قیمت دلار و قیمت لحظهای اجناس بنگرند و آن را بر سر دولت بکوبند.
📕 در کمال تأسف، انتقاد به دولت به یک عادت عمومی بین عوام و خواص از تمام جناحها تبدیل شد. منبری دولت را میکوبید، کارمند به دولت حمله میکرد، رسانه اشکالات را بزرگنمایی میکرد، طلبۀ معتکف به رئیسی حمله میکرد و زن خانهدار، در صف بستۀ معیشتی، میگفت: «همه چیز داریم و نمیدانم چه بخرم؟»، اما به دولت سرکوفت میزد!
📕 شگفتا که هیچ کس خدمات و پیشرفتها را نمیدید و در کانالها و گروههای فضای مجازی نیز، درست مثل تریبونها، منبرها و رسانهها، سیّدخدا را شماتت (بخوانید لعن) میکردند.
📕 به چند نمونه دقت بفرمایید:
✔️ آقای حجتالاسلام در کمال شگفتی، دولت و وزارتخانهها را به بیرحمی و مسابقه گذاشتن برای گرانی متهم کرد و بارها در منبر و حضوری، به سیّدابراهیم تاخت.
✔️ آقای دیگر، حجت الاسلام فلانی ، در تلویزیون، قبض تلفن منزلش را بهانه کرد تا به سیّدابراهیم حمله کند و مجری برنامه نیز، ریشجنبان و خندان، او را همراهی کرد.
✔️ جناب آیتالله فلانی، که هم عضو خبرگان رهبری و هم از فقهای شورای نگهبان است و کاملاً خودی محسوب میشود، بامداد ۱۳ فروردین امسال و در شب ۲۱ ماه مبارک، در حرم مطهر حضرت معصومه (س)، با خطاب قرار دادن مسئولین و دولت، در کمال شگفتی گفت: «ما از شما بهبود وضعیت فرهنگی، اخلاقی، اقتصادی جامعه را می خواهیم. اگر مردش هستید بسمالله! اگر نیستید از میدان مدیریت کشور باید بروید کنار»!
✔️ هجمه به دولت عادت همگانی شده بود و موضوع عمامه و ۶ متر، ۱۲ متر و ۱۴ متریاش نیست؛ که سیّدابراهیم در سفر به قم نیز، به جای تحسین و تشویق، فراوان تذکر و شماتت شنید.
✔️ در پایان راهپیمایی ۲۲ بهمن ۱۴۰۲، فلان مداح معروف و انقلابی، در کمال تعجب و شگفتی، شعر سه شاعر معروفِ خودی و انقلابی را خواند:
🧂هان مبادا که چنان دولت قبلی، فردا
🧂گردن دولت قبلی فکنی مشکل را!
🧂گوش این مردم از این وعده و آن وعده پر است
🧂وقت تنگ است نبایست که یک لحظه نشست
🧂درد دلهاست خوشا گوش کنی مردم را
🧂نه که خاموش و فراموش کنی مردم را
✔️ فلان رزمنده و سردار پرحرف بازنشسته نیز به سیّدابراهیم گفت که تو یا خودت عاملی 😳 و یا فرمان دست تو نیست!
✔️ چه بگویم از دهها شخص معروف، مدعی و تریبوندار، روزنامهها و رسانهها که به سیّدابراهیم میتاختند و در این یادداشت نمیگنجد!؟
📕 جالب است که خودیها با قیافۀ حقبهجانب، حرفهای خود را به رهبر معظم انقلاب نسبت میدادند که ماجرا کاملاً برعکس است.
📗 امام خامنهای در تاریخ ۱۴ خرداد ۱۴۰۱ فرمودند: «امروز که دشمن در صدد تخریب مسئولان انقلابی است، ... باید از مسئولین قدرشناسی کرد» و در تاریخ ۸ شهریور ۱۴۰۲ فرمودند: «در مورد این دولت، علاوۀ بر کمک، بنده با نگاه به این دوساله، میخواهم تمجید هم بکنم! یعنی آنچه تا امروز در این دو سالی که این دولت بر سر کار بوده از عملکرد دولت مشاهده کردهایم، مستوجب این است که ما تقدیر کنیم و تمجید کنیم از دولت».
📕 پیروی نکردن از امام جامعه، عادت به تخریب و ناسپاسی، و سکوت کسانی که باید از سیّدابراهیم دفاع میکردند، اما عافیت گزیدند؛ موجب شد که لیاقتِ داشتنِ آن موهبت الهی را از کف بدهیم و خدا سیّدابراهیم را نزد جدّش برد.
📕 رویگردانی از سیّدابراهیم در ضمیر ناخودآگاه مردم نقش بست و وقتی پزشکیان انتقاد کرد و جلیلی هم توان یا ارادۀ پاسخگویی نداشت، قشر خاکستری به آغوش غربگرایان پناه بردند و ما انتخابات را باختیم که نه، از پیش باخته بودیم!