دلباخته حسين(عليه السلام) علامه طباطبایی غالباً در مجالس روضه و مرثیه‌ها روز جمعه شرکت می‌کرد و گاه چنان از شنیدن مصائب کربلا و ائمه(علیهم السلام) منقلب می‌شد که زار زار می‌گریست و تمام بدنش می‌لرزید و بی‌گمان بسیاری از موفقیت‌های خود را مرهون دلباختگی و عزاداری برای سالار شهیدان می‌دانست. علاقه و شیفتگی علامه طباطبایی نسبت به این مجالس به حدی بود که در مواردی که مجالس مصیبت و امثال آن تشکیل می‌گردید کتاب و علم و تحقیق را بر کناری می‌نهاد. ایشان روز عاشورا و ایام عزاداری تحقیق و پژوهش و کارهای علمی خود را ترک می‌نمود. (أین البکائون، ص163)