#ادب_عاشقی 🔆یکی از گریه‌‌های ما در مجالس اهل بیت(ع) که ثمره رقت و انکسار قلبی است و می‌تواند از گریه بر امام حسین (ع) نصیب ما بشود، گریه بر فراق امام عصر(عج) است. انسان با ذکر مصائب اهل بیت(ع) و درک فقدان امام(ع) مشتاق و طالب حضور در محضر امام زمان خویش می‌شود تا بتواند این مصائب را جبران کند و در رکاب ایشان، انتقام خون سیدالشهدا (ع) و مصائب سایر اهل بیت(ع) را بگیرد. لذا در دعای‌ندبه با توجه به مصائبی که پس از فقدان پیامبر(ص) بر اهل بیت(ع) گذشت، ذکر می‌کنیم: نه تنها امر رسول خدا(ص) را درباره ائمه هدی(ع) که یکی پس از دیگری آمدند، امتثال نکردند، بلکه؛ امت او بر نافرمانی اصرار کردند و به جای صله رَحم، بر قطع ر‌‌َحم آل پیامبر و کشتن فرزندان او اصرار کردند؛ مگر عده اندکی که به عهد خویش بر رعایت حق اهل بیت (ع) وفا کردند. 🔆 در نتیجه این عدم امتثال امر پیامبر(ص) برخی از اهل بیت ایشان کشته شدند، برخی به اسارت گرفته شدند و برخی تبعید شدند. پس از یادآوری مصیبت این کشته شدن‌ها، اسارت‌ها و تبعیدهای اهل بیت(ع)، عرضه می‌داریم: آن کس که از بین‌برنده این ظلم و جور‌ها و عدالت ‌هاست، کجاست؟ کجاست آن طالب خون انبیا و فرزندان انبیا؟ کجاست آن منتقم خون امام حسین(ع)، کشته کربلا؟ سپس در فرازهای با امام زمان(ع) نجوا می‌کنیم که صبر ما در تحمل این مصائبی که بر شما گذشته، کم شده است، روشن است که این سوز فراق و گریه بر هجران امام زمان(ع) ناشی از رقّت قلب و حزن و اندوهی است که از گریه بر مصائب اهل بیت(ع) و به خصوص امام حسین(ع) ایجاد شده است. 📚ادب عاشقی، ص۹۲. #محرم ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✳️ گروه فرهنگی مشکات واحد خواهران هیئت روضه الزهرا علیهاالسلام دزفول http://eitaa.com/meshkat_rozatoalzahra