🌺🌺«فرزند یک بازوست»🌺🌺 🔷بسیاری از ما دنیا را برای این می‌خواهیم که از طریق آن آسایش خود، خانواده، فرزندان و اطرافیان خود را فراهم کنیم. چنین تلاش‌هایی از نگاه امام صادق(ع) نه‌تنها دنیاگرایی نیست بلکه نشانی از آخرت‌طلبی است.(محمدبن‌یعقوب کلینی، الكافي، ج5، ص72). 🔺 اما گاهی فراموش می‌کنیم که گذران زندگی خانوادگی در فضایی از همدلی و همکاری اعضای آن، آسان تر و شیرین‌تر می‌شود. تلاش یکجانبه و طاقت فرسای برخی از والدین برای هموارسازی جاده آسایش و عافیت فرزندانشان، نهایتی جز پژمردگی شکوفه استعدادهای آنها ندارد. ✅حقیقت این است که خداوند هر کودکی را با توانمندی‌هایی آفریده است که با کشف و بهره‌مندی درست، بجا و به اندازه از آن، می توان به شکوفایی و رشد او کمک کرد و در مقابل از کمک‌ او بهره مند شد. 📣امروزه در جهان غرب به چگونگی مشارکت دادن فرزندان در امور خانه و بیرون از خانه می‌اندیشند تا از توانمندی‌های او به نفع خود و خانواده‌اش بهره‌برداری کنند. ✅فرزندی که از توانمندی‌هایش به درستی استفاده می‌شود، دیگر تنها یک مصرف‌کننده نیست، بلکه در مقام یک تولید‌گر، برای والدینش در نقش‌ یک یاریگر است. شاید در توصیف چنین فرزندی، تعبیری ‌رساتر از توصیف امام حسن عسکری(ع) نتوان یافت که فرمود: «چه خوب بازویی است فرزند!!» (الخرائج و الجرائح، ج1، ص478). ⁉️ آیا یک بشر عاقل از داشتن یک بازوی پرتوان متنفر شده و آن را قطع می‌کند یا آن را پرورش داده و ستبرش می‌کند؟ ✍️ حجت الاسلام دکتر مرتضي موسوي، کارشناس مباحث ديني جمعيت 🆔@meshkatnoor