اپیزود آخر دلار 4200؟ هرچند تخصیص ارز ترجیحی به واردات کالاهای اساسی از منظر دیگر موجب افزایش دسترسی دهک های درآمدی پایین جامعه به کالاهای اساسی است و این استدلال می تواند تا حدودی درست و قابل قبول باشد، اما نکته بسیار مهمی که در این استدلال مغفول است، وضعیت درآمدهای ارزی و به طور کلی اقتصاد کشور در شرایط فعلی و به خصوص سال های آتی است. اقتصاد ایران بین سالهای ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۹ با شوک ارزی ناشی از انباشت نقدینگی قبلی در کنار تحریمها مواجه بود که باعث افزایش شدید شاخص قیمت مصرف کننده هم شد. باید در نظر داشت که درآمدهای دولت به شدت محدود شده و کاهش درآمدهای ارزی به همراه عدم رشد تولید ناخالص داخلی، درآمدهای داخلی و خارجی دولت را کاهش داده و در نتیجه بودجه با کسری قابل توجهی روبرو است. لذا این گونه به نظر می رسدکه کسری بودجه اصلی ترین عامل فزاینده «پایه پولی» و درنتیجه تورم در آینده می شود که تأثیر آن بر گروه های آسیب پذیر به مراتب بیشتر از افزایش قیمت کالاهای اساسی است. در اقتصاد تورمی، قیمت دارایی گروه های بالای درآمدی افزایش می یابد و این درحالی است که گروه های پایین روز به روز با افزایش هزینه ها مواجه هستند. هشدار اقتصاددانان نسبت به رانت سنگین دلار 4200 تومانی نتیجه گیری رانت آور بودن ارز 4200 در کنار عدم تاثیر گذاری آن بر معیشت مردم بخصوص در حوزه کالاهای اساسی، باعث شد دولت سیزدهم با نظر کارشناسان اقتصادی تصمیم به حذف ارز ترجیحی بکنند. در این میان با توجه به اثر مستقیم آن بر معیشت مردم، عده ای بادر تلاش هستند القاسازی شرایط بد اقتصادی بعد از حذف ارز ترجیحی مردم را نسبت به آینده کشور ناامید سازند. اما واقعیت این است همین افرادی که امروز مردم را ناامید می کنند، در تورم بالای 200 درصدی برخی از اقلام کالای اساسی سکوت کرده اند و سیاست غیر اصولی ارز ترجیحی را تایید کردند.