شلیک می‌شود، سری از دست می‌رود غرقابِ خون، کبوتری از دست می‌رود دلدار، سهم آجر و دیوار می‌شود در زیر خاک، دلبری از دست می‌رود محصول موشکی تن بی‌جان کودکی‌ است در این میانه، مادری از دست می‌رود آتش به عمق لانه ی گنجشک می‌رسد با خواهری، برادری از دست می‌رود غرق جوان شده است همه سردخانه‌ها اکبر کنار، اکبری از دست می‌رود این «غزه» نیست روضه ی باز است مومنان نزد حسین(ع)، اصغری از دست می‌رود «صهیون» به فکر قتل تمام مریض‌هاست انسان نه، این‌که باوری از دست می‌رود شرّالبشر!! بگو که حقوق بشرچه شد؟! پیکر کنار پیکری از دست می‌رود کودک‌کشی به نسل‌کشی می‌رسد سپس سرمایه‌های دیگری از دست می‌رود هر روزو شب بخاطر قحطی، گرسنگی صد دست وپای لاغری از دست می‌رود بستند آب را وبه ساقی خبر دهید دارد حرم و لشکری از دست می‌رود سِجیلیان همه بشِتابید، وقت نیست لحظه به لحظه یاوری از دست می‌رود قنداقه‌ها شهید شدند‌ ای امام من! دارد امید آخری از دست می‌رود فریادرس! امام و امید جهان بیا دارد که دیده تری از دست می‌رود شعر: #میثم_رنجبر گوینده: #مریم_حسینی @meysamranjbar_channel