نگاه.... نمی‌کُند به غم و رنج طولِ راه نگاه کسی که می‌کُند از عمق جان به ماه نگاه اگر که پلک زدن مانعش شود حتی دوباره می‌کند از بعد هر نگاه نگاه اگر که ابر شده حائلش به وقت نگاه کشیده آه پس از آن و بعد آه نگاه مجال ناب تماشایِ او نمازِ شبش به شوقِ دیدنِ او کرده هر پگاه نگاه که گفته لشکر او کوچک است؟! می‌آید سوارِ محملی از نور یک سپاه نگاه شدند کشته پسرهای او چه غم دارد که می‌دهد به غریبیِ او پناه نگاه یقین که حضرتِ زینب (س) شهید شد وقتی نمود بر تن خونین به قتلگاه نگاه مرید مکتب زینب (س) شدم یقین دارم که می‌کند به منِ زارِ رو سیاه نگاه 🔸احمد رفیعی وردنجانی🔸 مزاح‌الدین | @mezahoddin