ما همچنان به سایه‌ای از عشق دِلخوشیم عشقی که زَخم و زندگی‌اش تار و پود بود پِلکی زَدیم و وقتِ خداحافظی رسید ساعت برای با تو نِشستن حَسود بود - عبدالجبار کاکایی - مبتلا