آب، از حیاتی‌ترین نعمات الهی است، آب در کربلا امّا، حال و حکایتی دیگر دارد... و چه‌زیبا با سرشتمان آمیخته‌شده که هرجرعه آبی که مینوشیم، میگوییم سلام‌الله‌علی‌الحسن‌والحسین(ع)، و لعنت‌الله‌علی‌القاتلی‌الحسن‌والحسین(ع) 🤲 و اگر کمی با معرفت‌تر باشیم، همزمان، یاد لبهای تشنه اباعبدالله(ع) و یاران باوفایشان، و خصوصا حضرت علی‌اصغر(ع) می‌افتیم و منقلب میشویم و گاهی قطره‌اشکی هم می‌آید... اما کمتر شیعه‌ای است که نام آب‌ِفُرات یا حتی «فرات» به تنهایی را بشنود و دلش نرود کربلا، دلش گره نخورد به ابالفضل‌العباس(ع)، دلش یاد علی‌اصغر(ع) و رباب(س) و رقیه(س)و... نکند... . . . با این مقدمه، این عکسها تقدیم شما خوبان،... لبخندها😃 و اشکها😢 و غبطه‌ها🤗 و حسرت‌ها🤔 و دعاهای🤲 پس از آن هم با خودتان و دلتان و زاویه‌ی دیدتان و عمق نگاهتان... عذرخواهم که نتوانستم بدون مقدمه این عکس‌ها را بفرستم... بودن و دیدن این لحظات برایم، هم «جانبخش و شیرین» بود، هم «جانکاه و سرشار از بغض»... و این، هر دو را خداوند آفریده تا وجود انسان در حیرت و رفت و برگشت میان این دو معنا شود... این الطالب بدم المقتول بکربلاء... اللهم عجل لولیک‌الفرج(عج) ✍ 👇👇👇👇👇