علی [ع] رو به پسرانش کرد و گفت : حسن و حسین چشمان من هستند و محمد حنیفه بازوی راست من و تو عباس . . . سپس سر عباس را به سینه چپش فشار داد عباس صدای قلب پدر را شنید چشمانش را بست . محمد حنیفه آرام خندید و نزدیک گوش حسین گفت : عباس هم قلب امیر المومنین است :)!برادر من تویی؛ داوود امیریان