"سبحانک یا لا اله الا انت الغوث الغوث" آلوده‌ی گناهــــــــــم   يَــــا غَافِرَ الْخَطَايَا در ورطه ی عذابــم  يَــــــا كَاشِفَ الْبَلايَا شرمنده و پشیمان ، آورده ام به سویـت درد دلی فـــــــراوان يَا سَامِـــــعَ الشَّكَايَا نزد تو رو سیاهم، امـــــا میــــــان مردم دادی تو آبــــرویم ، يَــــــا سَاتِـرَ الْخَطَايَا سرگـــــرم آرزو و ، افتــــــاده در گناهـم از بند کن رهایـــم يَــــــا مُـطْلِقَ الْأُسَارَى پایان راهـــم اما ، امیّــــــد دارم امشـب من به نـــگاه لطفت يَــــا مُنْتَهَى الرَّجَايَا حاجـات من زیاد است ، اما برای تو کـم پس لطف،کن عطـا کن يَـامُجْزِلَ الْعَطَايَا دلتنگ کربلایــــم ، بنویـــــس در بـــراتم یک ســـال پر زیـــارت يَـــــا رَازِقَ الْبَرَايَا میلاد خانی . پ‌ن: -طاعات و عبادات قبول -پایان هر بیت در این غزل عباراتی است که در فراز هفتم دعای جوشن کبیر آمده است 🔸 @miladkhani