هدایت شده از آنچه می گذرد...
مگر نگفت نگاهم که دوستت دارم؟
نپرس این قدر، آخر بدیهیات و سوال؟
تو در مقابل چشمم نشسته ای،دیگر
برای دیدن تو رو نمی زنم به خیال
زبان الکن شعر مرا،خیالم را
به جز هوای تو چیزی نمی دهد پر و بال
محمد رضا معلمی ، کتاب شعر ۱۳۷۵
عکس
#عالمین