عزاداری برای امام حسین علیه السلام و یک بام و دوهوای روشنفکری ۱- یکی از شبهات و یا نقدهایی که طبقه روشنفکری بر شیفتگان و ارادتمندان امام حسین وارد می کردند این بود که چرا آنان اشک بر امام حسین و عزاداری برای آن حضرت را سبب شفاعت در قیامت و بهشتی شدن انسانها می دانند .تحلیل آنها این بود که مگر می شود انسان هر گناهی را مرتکب شود و با اشک بر امام حسین امید شفاعت داشته باشد(پاسخ به این مسئله مجال دیگری می طلبد و منظور از این نوشتار پاسخ به این شبهه نیست) ۲- این روزها شاهد هستیم که عده ای از بانوان بازیر پاگذاشتن دستور خدا و کشف حجاب و اختلاطهای حرام در عزای امام حسین شرکت می کنند و طبیعتا مورد اعتراض مومنین قرار می گیرند .همان روشنفکران امروز به مومنین و متدینین ایراد می گیرند که چرا دختران بی حجاب را سرزنش می کنید ، دستگاه امام حسین از آن همه است و حتی این دسته از گنهکاران در این عزاداری مصاب هستند!!! ۳- آقایان روشنفکر ،دگر اندیشان محترم ،تکلیفتان را با خودتان روشن کنید و مردم را دچار تناقضات عقلانی نکنید.بالاخره حضور گنهکار در عزای امام حسین علیه السلام سبب پاکسازی و بخشودگی هست یا خیر؟ البته تکلیف واضح و روشن است .جسارت و اصرار بر گناه ، فسق علنی و اصطلاحا تجرّی ،در سلوک اهل بیت علیهم السلام هیچگونه توجیهی ندارد ،اما فرد گناهکاری که در دل به گناه خود معترف است و برای ترک گناه و اصلاح خود تلاش هم می کند اما هنوز موفق به توبه و اصلاح کامل نشده حتما با امید به توسل برای عبودیت و ترک معاصی و شفاعت امام حسین علیه السلام در عزای آن حضرت اشک می ریزد و ان شاءالله عاقبت بخیر نیز خواهد شد چرا که اصولا معیت با امام علیه السلام تنها راه سعادتمندی است . طرح تناقض‌های اینچنینی از سوی این دسته از روشنفکران نشان از عداوت قلبی آنان با آیین اسلام دارد و لاغیر... سید علی میرفخرائی @mirfakhraei_s