#گفتار_پژوهی از آنجا که اساتید معارف، علاوه بر دارا بودن بنیه ی علمی مناسب ، در شیوه کلاسداری و مهارت های تأثیر گذاری نیز باید از تسلط کافی برخوردار باشند از این رو پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی قم در راستای ارتقاء سطح تأثیرگذاری و تجارب اساتید معارف اسلامی و استفاده از تجربیات اساتید پیشکسوت و موفق در حوزه ی دروس معارف اسلامی اقدام به مصاحبه و جمع آوری تجربیات ایشان نموده است. این سلسله مصاحبه ها با عنوان «بایسته های تدریس در بیان اساتید معارف اسلامی» تقدیم کاربران گرامی می گردد: ✅ حجت الاسلام والمسلمین دکتر نقی پور فر ✅عضو هیأت علمی دانشگاه قم ✅ مدرس دروس معارف اسلامی در گرایش‌های مبانی نظری اسلام، اخلاق اسلامی وآشنایی با منابع اسلامی 🌀( به علت طولانی بودن، گفتگو در سه بخش تقدیم می گردد) بخش سوم:↪️ ♦️ محور سوم: توصیه و تجارب • در ساختار نهاد رهبری در دانشگاهها باید توجه داشت که نقش یک استاد معارف چیست؟ آیا نقش او یک نقش علمی است؟یا نه اتفاقاً نقش انگیزشی او بیشتر باید باشد، تأثیر گذاری یک استاد مهم است! متا سفانه بر عکس شده ما مدرسان ارتباطمان با خوابگاه‌های دانشجویان قطع است، موظفیمان را انجام می دهیم و می‌رویم . در حالیکه استاد باید با جوان گپ بزند، دردِ دل او را بشنود و....، ما نیامدیم فقط سر کلاسها برویم، ما باید اینجا پدر ومادری کنیم ، اینها نیاز به مشاوره دارند. • خود نهاد و خود اساتید هم باید یک نگاه نهاد ارزشی به خودشان داشته باشند، گاه شده در بعضی نشست‌ها در هنگام نماز، سخنرانی در حال صحبت است و دانشجو وغیره همه از کنار جلسه رّد می شوند و به نماز می روند، در حالیکه مثلاً اساتید معارف که معمم هم هستند هنوز نشسته اند و... یا کلاسهایی که هنگام نماز است . این حرمت مدرسان را زیر سؤال می برد، حرمت امامزاده را اولاً متولّی او باید نگهدارد. • در راهکارهای جذابیت درس: اولاّ منطق باید منطق شیرینی باشد، همان زبان قرآن ، من بحث را به زبان قرآن می کشانم. به نظر من حتی احکام هم می خواهیم بگوییم ، اول یک آیه قرآن مربوط به آنرا بخوانیم یا یک روایت و بعد حکم فقیه ، چه اشکالی دارد. بنده نقد خیلی‌ها را کرده‌ام ، جناح‌های چپ وراست و...ولی چون منطقی و با زبان قرآن و روایت بوده اصلاً احساس نکرده‌اند که مثلا حاج آقا فلان جناحی است ، با قاطعیت فلان نظر را نقد زده ام ولی باز می‌گویند فلانی جناحی نیست . ثانیاً ، در نقد زدن، اوّل خودمان را نقد بزنیم بعد طرف مقابل را ، این خودش خیلی مهم است، در مطالب علمی هم همینطوراست. اجازه دهیم جوان آزادانه انتقاد کند، در نمره و ... تأثیر ندهیم و اعلام هم بکنیم، خود استاد هم آرامش داشته باشد، مگر بی‌ادبی و بی‌تربیتی که ادامه کلاس را برهم زند که مطلب دیگریست. ثالثاً: کاربردی صحبت کنیم، ضرورت‌های زندگی، موضوعات ریز و جزئی، هر انچه جوان با آن درگیر است نه یک سری کلی گویی و بلاخره اینکه زبان و رفتار ما باید زبان رفاقت و دوستی با جوان باشد. • یادم می آید در ابتدای ترم وارد کلاس شدم، دانشجویی ظاهرا در رشته فیزیک، هر چه بد و بیراه داشت به روحانیت گفت، با آرامش گوش کردم بعد که حرفهایش تمام شد پرسیدم بنده از مصداقهای حرف شما بودم؟ گفت بله، همه شما فلان و فلان و....، گفتم سابقه مرا داری؟ مرا می شناسی؟ گفت نه، گفتم چرا این همه تهمت زدی و نسبت دادی ؟ من با دیگران کاری ندارم ، می دانی من رشته ام مهندسی بوده وعشق به معارف دین مرا به این راه کشانده؟ می دانی من در سال 72 اولین سمینار ازدواج وجوان را در دانشگاه صنعتی شریف راه انداختم و به رهبری نامه نوشتم و ... تمام کارها و آثارم را گفتم، سپس اضافه کردم من به شخص خودم کار ندارم ولی یک استاد در سر کلاس باید حیثیت داشته باشد، تا تکلیف این قضیه روشن نشود، دیگر تدریس نمی کنم و سر کلاس نمی‌آیم و رفتم بیرون، دیگر دانشجویان آمدند خواهش کردند ،گفتم باید عذر خواهی کند و شما هم این عذر خواهی را تأئید کنید، اگر اینطور نباشدظلم به من است، ظلم به روحانیت است. بعد عذر خواهی کرد و... برخی از همین طور افراد هنوز هم در بیرون هر جا که جلسه ای دارم می آیند و می نشینند و.... • مدرسان جوان باید بدانندکه استاد معارف طوری باید تدریس کند و رفتار نماید که جا بیافتد دین حل مشکل می کند و این مدرس و آخوند هم متولی دینی است که حل مشکل جوان می کند، اگر مشکل دارد، نیاز به ازدواج دارد و.... تا جایی که می تواند کمک کند و.... • استاد معارف نباید از مناسبتهای ایاّم بی خیال عبور کند، بخصوص مناسبتهایی که به قشر جوان هم مربوط می شود. • من مدرس معارف باید طوری به جوان القاء نمایم که توی جوان نیاز به مشورت داری، این باید برایش جا بیافتد، متأسفانه امروزه جوانها فکر می کنند که همه چیز را خودشان می فمهند و این کلید بسیاری از مصیبت هاست. (ادامه در پست بعد⬇️)