📌امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای 📌مروری بر پرونده و مذاکرات هسته ای در زمان مسئولیت حجت الاسلام حسن روحانی 8⃣2⃣ ◀️ بحران جدید و تلاش های مضاعف/ بخش دوم ▶️ 🔸در 21 فوريه 2004 (2 اسفند1382) سفري به وين داشتم. تصميم بر اين بود که اين سفر، رسانه اي نشود. در وين، در منزل البرادعي مذاکرات مفصلي با وي داشتم و در نهايت اين طرح را با او در ميان گذاشتم. گفتم ما حاضريم تعليق را بر مبناي تفسير آژانس اجرا کنيم، به شرط اينکه پرونده ايران در اجلاس ژوئن بسته شود. (ص 242) 🔸البرادعي در نهايت، به ما قول داد که نهايت تلاش خود را به کار گيرد که گزارش او بريا اجلاس مارس 2004 مناسب باشد و ما هم مذاکرات را با اروپايي ها ادامه دهيم تا با هماهنگي هم کار را به پيش ببريم. ملاقات دوم اسفند 1382 با مدير کل آژانس در وين، براي زمينه سازي تصميم مهمي انجام شد. تصميمي مبني بر تعهد سه کشور براي بستن پرونده هسته اي ايران در اجلاس ژوئن 2004 (خرداد 1384)؛ و همچنين قول ايران مبني بر آغاز تعليق بر اساس تعريف آژانس که شامل ساخت قطعه و مونتاژ سانتريفيوژ نيز مي شد. (ص 243) 🔸پس از موافقت سران در تهران، افراد تيم در بروکسل به توافق نهايي رسيدند. اين، دومين توافق ايران و EU3 بود که به نام «توافق بروکسل» در 4 اسفند 1382 حاصل شد. بر اساس اين توافق، اروپا پذيرفت براي بازگشت روابط ايران و آژانس به شرايط عادي و بسته شدن پرونده ايران در اجلاس ژوئن، تمام تلاش خود را به کار بگيرد. ايران هم پذيرفت که ساخت قطعه و مونتاژ را به حالت تعليق درآورد. (ص 244) 🔸در 4 اسفند 1382 و با امضاي توافق، قول داديم که از 20 فروردين 1383، يعني حدود 45 روز پس از اين توافق، قطعه سازي را تعليق کنيم. (ص 245) 🔸قرار بر اين بود که در اين مذاکرات اروپا قول يک نيروگاه آب سبک به ما بدهد و اين آغازي باشد براي روابط جديد با اروپا و در ضمن مذاکرات را در مورد ساير مسائل براي همکاري با اروپا ادامه دهيم. به همين دليل، توافق بروکسل مورد اعتراض شديد آمريکايي ها قرار گرفت. (ص 245) 🔸خبرنگاران از من پرسيدند شما چقدر اطمينان داريد که در ماه ژوئن پرونده ايران بسته شود؟ گفتم اين قولي است که اروپا به ما داده است. اگر عملي نشد، بي درنگ بدون آن که ضرري متوجه ما شده باشد، به حالت قبلي بر مي گرديم. (ص 246) 🔸قرار شده بود اروپايي ها تعهدي را که در تهران داده بودند، در ژوئن عملياتي و اجرا کنند. ما هم به بياني، در چارچوب بيانيه تهران عمل کرده بوديم، چون اروپايي ها معتقد بودند بايد طبق تفسير آژانس به تعليق عمل مي کرديم؛ لذا توليد قطعه و مونتاژ نيز تعليق گرديد. اين اقدام در برابر بسته شدن پرونده ايران در آژانس انجام شد و اگر آمريکايي ها مداخله نمي کردند و اين توافق عملي مي شد، به اعتقاد من، موفقيت بزرگي براي ايران بود و ما به نقطة مطلوبي رسيده بوديم. (ص 246) 📚 امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای، دکتر حسن روحانی، انتشارات مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام