📌امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای 📌مروری بر پرونده و مذاکرات هسته ای در زمان مسئولیت حجت الاسلام حسن روحانی 7⃣3⃣ ◀️ توافق پاریس/ بخش پنجم ▶️ 🔸از تاريخ 2 آذر 1383 (22 نوامبر 2004)، علاوه بر تعليق ساخت قطعه و مونتاژ، فعاليت UCF اصفهان صرفاً در مورد تزريق مواد تعليق شد. اما در مورد موادي که داخل دستگاه ها بود، بنا شد تا تبديل به UF4 ادامه يابد. (ص 343) 🔸با وجود نگاه تعاملي و با توجه به ظرفيت هاي پيش آمده براي کشور پس از توافق پاريس، به اعتقاد من، مذاکرات با سه کشور مي توانست زمينه اي براي تبديل بحران به فرصت و ارتقاي کيفي و اساسي رابطه ايران و اروپا و تحول در موقعيت منطقه اي و جهاني ايران باشد. (ص 348) 🔸علي رغم وجود اين اختلافات در مذاکرات، موفقيت هاي نسبتاً خوبي نيز به دست آمد. براي نمونه، توافقنامه تجارت و همکاري (TCA) در مسير امضاء قرار گرفت (مذاکرات آن به صورت جدي شروع شده بود). پس از سال ها، به عنوان ناظر، عضو سازمان تجارت جهاني شديم، به عضويت کميته رويکرد چند جانبه هسته اي (MNA) در آمديم و به علاوه در بازنگري اجلاس NPT هم با مشکلي مواجه نشديم. اينها مسائل مهمي بود که برخي ساده انگارانه آنها را کوچک مي پنداشتند. (ص 349) 🔸برخي اعضاي تيم هسته اي از ابتدا معتقد بودند مسئله هسته اي بدون ورود آمريکا به حل و فصل نهايي نمي رسد و اروپايي ها نمي توانند به تنهايي آن را حل کنند. انگليسي ها هم از ابتدا مي گفتند در نهايت امر، روزي که مسئله بخواهد به صورت نهايي حل و فصل شود، بايد آمريکا هم وارد بحث شود. البرادعي هم مي گفت بايد آمريکا را وارد کنيم؛ خود آمريکايي ها هم در مقاطعي ابراز تمايل مي کردند. (ص 349) 🔸اين بحث نيز مطرح بود که آيا ما مي توانيم در کنار مسئله هسته اي، ساير مسائل مورد علاقه طرفين به ويژه موضوعات منطقه اي را وارد بحث کنيم؛ درست همان طور که با فرانسه غير از مسائل هسته اي، بحث هاي منطقه اي را نيز دنبال مي کرديم. عده اي مخالف اين نظر و معتقد بودند ساير مسائل نبايد هم زمان با موضوع هسته اي، مورد بحث قرار گيرد. گرچه عده اي موافق بودند و در مقام عمل نيز در مذاکرات با سه کشور بعد از توافق پاريس، در کنار مسائل هسته اي، مسائل اقتصادي، سياسي و امنيتي نيز مورد بحث قرار گرفت. ولي به هر حال در مقام عمل به آن توجه نشد. (ص 349) 🔸زماني که تيم هسته اي در وين به سر مي برد و بحث قطعنامه نوامبر مطرح بود، من مسئله 20 سانتريفيوژ را به آنها يادآوري و تأکيد کردم که با سه کشور اروپايي و آژانس در اين خصوص مذاکره کنند. چند ساعت بعد، آقاي ظريف با من تماس گرفت و گفت اگر بر موضوع 20 سانتريفيوژ اصرار کنيم، آنها به صراحت در قطعنامه به آن اشاره مي کنند و مي گويند هر گونه تست هم جزو تعليق است. (ص 353) در آن مقطع مي خواستيم 20 دستگاه سانتريفيوژ هم براي کارهاي تحقيقاتي داشته باشيم که ميسر نشد! (ص 355) 📚 امنیت ملی و دیپلماسی هسته ای، دکتر حسن روحانی، انتشارات مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام