✅ روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#منجی، امید همه‌ی بشریت» مناسبت روز: امروز روز جمعه و روزى است كه انتظار فرج و ظهور حضرت صاحب الزّمان (عج) می‌رود! انتظار طاقت فرسایی که مخصوصاً در این ایام که روزانه هزاران انسان مظلوم در غزه و لبنان به خاک و خون کشیده می‌شوند، بیش از هر زمان دیگر در دنیا احساس می‌شود! و به راستی اعتقاد به منجی و کسی که قدرت نجات بشریت را با اتصال به قدرت لایزال الهی دارد، چقدر در این وضعیت اسفناک، برای بشریت، امیدبخش و آرام کننده است. ✍️ اما شاید برخی از عزیزان فکر می‌کنند که این امید و اعتقاد به منجی، فقط مختص به ما مسلمانان و به ویژه شیعیان است؛ در حالی که بر اساس مطالعات و بررسى هاى صورت گرفته در متون ادیان و مذاهب مختلف، و باورها و اعتقادات اقوام و ملل جهان، اعتقاد به ظهور «منجى و مصلح جهانى» و باورداشت به آینده اى روشن و مطلوب برای جهان، عقیده اى عمومى و فراگیر است و فقط اختصاص به دین اسلام و مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) ندارد. چنانچه تمامى ادیان ابراهیمى و همچنین بیشتر مذاهب و مکاتب موجود در جهان، معتقد و منتظر آمدن «نجات دهنده اى آسمانی» در واپسین دوره‌ی تاریخ هستند؛ تا با آمدن او در عصر طلایى بشریت، جامعه جهانى، آکنده از صلح و صفا، معنویت و نورانیت، و قسط و عدل شود، و تمامی کاستى ها و دشوارى‌ها زدوده شده، و رذایل و ناراستى ها از بین رفته، و آدمی به مراحل بالاى کمال و تعالى معنوى و مادى دست یافته و از نعمت و برکات بى‌شمار برخوردار گردد. لذا مسئله اعتقاد به ظهور یک رهبر الهى و آمدن نجات دهنده‌اى در آخرالزمان، به قدرى اصیل و ریشه دار است که در اعماق دل همه‌ی ملّت ها و پیروان تمامی ادیان الهى و اقوام و ملل جهان قرار دارد تا جایى که در طول تاریخ بشریت، انسان ها همواره در فراز و نشیب هاى زندگى، با یادآورى ظهور منجی آسمانی، خود را از یأس و ناامیدى دور کرده و در انتظار ظهور «مصلح موعود جهانى» در روزهای سخت زندگی، لحظه شمارى کرده‌اند! البته این «منجی»، در مکاتب، مذاهب و ادیان مختلف به نام‌ها و القاب مختلف ذکر شده؛ از جمله: ⬅️ در دین یهود: به نام‌های «سرور میکائیلی، عزیر، منحاس، ماشیح»؛ ⬅️ در دین مسیحیت: به نام‌های «مهمید آخر، مسیح، پسر انسان»؛ ⬅️ در مکتب زرتشت: به نام‌ «سوشیانت» یا «سوشیانس»؛ ⬅️ در مکتب هندوها: به نام‌های «آواتاراى دهم، ویشنو، منصور، فرخنده»؛ ⬅️ در مکتب بودا: به نام‌های «مایتریا، بودای پنجم»؛ ⬅️ و در دین اسلام: به نام‌های «مهدی، قائم و...»؛ بر این اساس هرچند «منجی» در ادیان و مکاتب مختلف با نام‌های متفاوتی آمده؛ اما در ویژگی‌های دوران ظهور او، مشترکات فراوانی در بین ادیان مختلف یافت می‌شود؛ از جمله: «نابودی تمامی مظاهر ظلم و فساد، تحت یک آیین قرار گرفتن مردم در دوران ظهور؛ اجرای عدالت فراگیر؛ امنیت و آرامش کامل؛ حق‌گرایی عموم مردم؛ از بین رفتن فقر و آشکار شدن همه خوبی‌ها و زیبایی‌ها...؛ ✍️البته اعتقاد به وجود «منجى موعود» و به اصطلاح «مهدویت»، یک عقیده اصیل اسلامى است که ریشه قرآنى دارد و احادیث متواترى در منابع معتبر روایى شیعه و سنی، درباره آن وارد شده است و به عبارت دقیق تر این باورداشت در بین مسلمانان و مخصوصاً پیروان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، ملموس تر، یقینى تر و روشن تر است و یکى از ارکان مهم اعتقادى آنها به شمار می‌رود؛ با این حال، باید اذعان کرد که این حقیقت معهود و اندیشه اصیل، ریشه در کهن ترین آموزه‌هاى آسمانى و فرهنگ هاى بشرى دارد که در زمان حاضر، بشریت بیش از همیشه خود را نیازمند به آن می‌داند. چنانچه رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «شاید در تاریخ بشر کمتر دوره‌ای اتّفاق افتاده باشد که آحاد بشری در همه جای عالم جامعه‌ بشری به قدر امروز احساس نیاز به یک منجی داشته باشند؛ چه نخبگان که آگاهانه این نیاز را احساس می‌کنند، چه بسیاری از مردم که احساس نیاز می‌کنند ولی در ناخودآگاهِ خودشان؛ احساس نیاز به یک منجی، احساس نیاز به مهدی، احساس نیاز به یک دست قدرت الهی، احساس نیاز به یک امامت معصوم، و احساس نیاز به عصمت، و به هدایت الهی...» (۲۱ فروردین ۱۳۹۹) ✍️ و بالاخره باید بدانیم که با حضور منجی، عالم بشریت نجات خواهد يافت لذا سخن امروز را با این دعا به پایان می‌بریم: «اللهم عجل لولیک الفرج». ✅با ما همراه شوید. 🔗ایتا: نگهبان https://eitaa.com/mnegahban