میگن چرا های اعتراضی نمیگی؟ ببین عزیزم من شعر دوست دارم خیلی هم دوست دارم اما فضایی که همه به اسم حرفهای پا منقلی میزنن من خودمو قاطی نکنم بهتره خودشونو مسخره کردن! اصن همین که تا از یه گوشه مملکت صدای تیر و ترقه بلند میشه اینا یاد شعر می افتن خودش بخش خنده دار ماجراس یعنی چشم آدم گرد میشه یه افرادی که ریش سفید کردن تو فرهنگ و هنر این مملکت فقط به خاطر اینکه جیره و مواجب شون عقب افتاده میان یه حرفایی میزنن که ادای اعتراضو در بیارن عزیزم! خود تو مزدوری دیگه! حالا مزدور آن وری نه، این وری! ذات مزدور جماعت خرابه! کسی که با روحیه مزدوری،ادای آزاده ها رو در میاره، آخرش چپ میکنه وگرنه تو خیال می کنی با این حرفات داری چیکار می کنی؟ آب به آسیاب های سیاسی میریزی! کسی که سرنخ ضدیت با رو گم کنه ممکنه به جای این که ضد پدرسالاری سیاسی باشه خودش بشه مزدور اونا و شعرش بشه تف سربالا! به همین سادگی! شعر اعتراض یعنی چی؟ ضدیت با پدرسالاریهای زمانه! از اون فرزدق و دعبل بگیر بیا تا حالا! الان من از شما میپرسم: دم و دستگاه پدرسالاری سیاسی و باندهای کثیف قدرت و ثروت در داخل ایران(که قطعا همواره در هر مقطع تاریخ ایران بودند و هستند و خواهند بود و ربطی به این رژیم و اون رژیم ندارند) خطرناکترند و کمر به دشمنی با مردم ایران بسته اند یا سیستمهای گلوبالیستی که از تا سیدنی و از تا برای زمین زدن مدنیت ایرانی یک شبکه عظیم مالی و رسانه ای ایجاد کرده؟ متن کامل این یادداشت در اینستا به آدرس: instagram.com/final.list