◀️
حكايت هاي اخلاقي استاد شهيد مطهري
⬅️
خضوع و خشوع در نماز
↩️حجت الاسلام والمسلمين سيدمحمد باقر حجتي در يكي از خاطرات خود به حالات معنوي استاد مطهري رحمه الله، اشاره كرده و مي گويد: "روزي بر مسجد در آمدم، استاد با اين كه هوا گرم بود، با عمامه و قبا و عبا در حال اقامه نماز بودند. واقعا نماز اقامه مي كردند. شايد به علت آنكه با تمركزي عجيب و خضوع و خشوعي جالب توجه نماز مي خواندند، به هيچ وجه متوجه ورود من نشدند. استاد نماز را به گونه اي آميخته با توجه و خضوع برگزار مي كردند كه حالت ويژه ايشان مرا به خود مجذوب ساخت. به جاي اين كه به ايشان اقتدا كنم، مشغول تماشاي نمازشان شدم. تا از نماز فارغ شدند، ادعيه و تعقيبات و تسبيحات را ادامه دادند. حالي كه از پشت سر در نماز ايشان به وضوح احساس ميكردم، غيرقابل توصيف است. گويي قيامت و احوال آن را شهود مي كردند و حالت و خشيتي كه ويژه علماي واقعي و خدا آشناست، حتي از قفا در قد و بالاي آن سرو سهي، انسان را مجذوب خود مي ساخت. "
⬅️ اخلاص
↩️ استاد مطهري رحمه الله سرا پا در عشق به اسلام و دفاع از ارزش هاي اسلامي مي سوخت. او قبل از اينكه عالم يا معلم خوبي باشند، انساني معتقد، با ايمان و با تقوا بود. اعمال و رفتار وي دقيقا مصداق كامل «ان صلاتي و نسكي و محياي و مماتي لله رب العالمين» ; «نماز و تمام عبادات من، و زندگي و مرگ من، همه براي پروردگار جهانيان است» بود.
👌شهيد مطهري رحمه الله چون تمام كارهايش را براي خدا انجام مي داد، هيچ گاه به دنبال شهرت نبود. فرزند ايشان در مورد اخلاص استاد مطهري رحمه الله ميگويد:
"
عنوان هميشگي نويسنده بر روي كتاب هايشان «مرتضي مطهري» بود و اجازه نمي دادند كلمه هايي مثل استاد و غيره قبل از اسمشان آورده شود. از شهرت به شدت پرهيز داشتند. با اينكه تشكيل دهنده هسته مركزي شوراي انقلاب بودند، در روزنامه ها چندان نامي از ايشان آورده نمي شد، و وقتي از ايشان مي پرسيديم كه: "چرا اسمي از شما نيست و از اكثريت دست اندركاران انقلاب كم و بيش نامي هست؟"
ايشان مي گفتند:
"
من كاري را كه بايد انجام بدهم، انجام مي دهم. هر
چه نامم كمتر مطرح شود، آسوده ترم. سعي من بر اين است كه در غير موارد ضروري در اجتماعات عمومي مطرح نشوم.
┄┄┄┅••🌸✻🌸••┅┄┄┄
موسسه نورالیقین
مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی
@moassese_nooralyaghin