✅ ترک فرزندآوری امری مخالف فطرت و غریزه👇👇👇 فرزندخواهی امری فطری است و هر گونه گریز از آن، انکار خواست های درونی اصیل و غریزی آدمی است. اگر این میل، غریزی و فطری نبود، انسان ها این اندازه برای داشتن آن خود را به آب و آتش نمی زدند و از هر وسیله ای برای برخورداری از آن نمی اندیشیدند. فقط کافی است کمی به پیرامون مان دقت کنیم تا ببینیم که زوج های نابارور، چه سختی ها و هزینه هایی را - راه هایی مانند عمل های جراحی پیچیده یا لقاح مصنوعی یا استفاده از رحم اجاره و... - برای فرزندآوری متحمل می شوند.(15) نوع بشر برای دستیابی به کدامین خواسته غیراصیل و غیرفطری خود حاضر است این اندازه از سختی و رنج را بر خود هموار کند؟ همین باور و میل غریزی است که موجب می شود حضور فرزندان در یک خانواده، انرژی و رضایتی را به آن تزریق کنند که با هیچ پدیده دیگر قابل مقایسه نیست. تحقیقات میدانی ثابت کرده اند حتی زنانی که خواهان فرزندان کمتری برای خود هستند نیز به مواهب داشتن فرزند واقف هستند و به حضور آنان به دید مثبت می نگرند. آنها اذعان می کنند که علی رغم سختی ها فرزند ثمره زندگی است و بدون آن زندگی بی معناست و داشتن فرزند باعث تلاش و معنابخشی به زندگی و امید به زندگی برای والدین می شود.(16) در تحقیقی دیگر وقتی‌ از زوج های امریکایی درباره تمایل شان‌ به‌ فرزندآوری سؤال‌ شد‌، در کنار سختی هایی که برای فرزندپروری متحمل شده اند، تصریح کرده اند که تبادل محبت و صمیمیت، تجربه کـردن تـحرک و سـرگرمی ای‌‌ که‌ کودکان به زندگی می‌دهند و تجربه‌ فـرصت های‌ تـازه‌ رشد و یادگیری، ارزش‌ زندگی شان‌ را چند برابر کرده و فکر کردن به وجود‌ کسی که هنگام پیری شان، آنها را اداره کند، آنها را از احساس موفقیت‌ و خـلاقیت برخوردار می کند.(17) در این تحقیقات ثابت شده که همسران برتر با‌ تفاهم‌ و علاقه مندی‌ متقابل به فرزندآوری، احساس استحکام و امنیت بیشتری از ازدواج خود کسب می کنند و حتی بعد از تولد فرزند، ناخشنودی کمتری از زندگی شان ابراز می کنند. شاید به این علت‌ است‌ که بهتر می توانند نیازهای‌ هـمسر‌ و فـرزند‌ خـود را‌ برآورده‌ سازند‌. این پژوهش ها در بخش های دیگر نشان می دهند که فـرزندآوری مـوجب‌ کـاهش‌ تعارضات بین زن و شوهر می شود‌ که احتمالا می توان آن را بدین گونه نیز تبیین کرد: درگیر‌ شدن پدر با‌ موقعیت‌ جدید(فرزند) مـی‌تواند آگـاهی های‌ وی‌ را از چالش های‌ مادر در کنار آمدن با نوزاد بالا ببرد، احساس غریبه بودن‌ او‌ را به هنگامی کـه نـوزاد توجه‌‌ به‌ همسر وی‌ را‌ می طلبد‌، کاهش دهد و اوقات بیشتری‌ را برای با هم بودن، دراخـتیار زن و شـوهر قرار دهد. ضمنا مشارکت مردان علاوه بر‌ تقویت‌ روابط زناشویی، باعث حل‌ شدن تـعارضات‌ مـیان‌ زن‌ و شوهر نیز‌ می شود‌.(18) همه این دلایل و شواهد نشان می دهند که فرار از مسئولیت فرزندآوری و فرزندپذیری، حتی بدون ملاک های دینی و بدون توجه به نگاه متون دینی مثل آیات قرآن و روایات رهبران دینی نیز تا چه اندازه امر آسیب زا و خسران آوری است. کانال رسمی پاسخ به شبهات ، شایعات و مطالب روز در تلگرام، ایتا و سروش http://telegram.me/mobahesegroup https://eitaa.com/mobahesegroup http://sapp.ir/mobahesegroup