سلااام و احترااام خدمت شما بزرگواران. یه روز تو دانشگاه خرید کردم و یه تراول ۵۰ تومانی داشتم و خورد هم نداشتم... فکر کنید خریدم در حد ۵ تومان ! بعد تراول ۵۰ دادم... بنده خدا فروشنده گفت خانم بهرمان حالا باشه بعدا بیارید! و من در جواب گفتم از کجا معلوم ۲دقیقه دیگه زنده باشم؟ نه! اصلا از کجا معلوم پلکی که میزنم دفعه بعد باز بشه! فروشنده گفت: بابا خانم بهرمان چقدر نا امیدین! من به خانم فروشنده نگاه کردم و خندیدم و گفتم اتفاقا عندِ امیده این تفکر! نتونستم اونجا براش برم بالا منبر... اینجا هم قصد ندارم که زیاد توضیح بدم فقط در حد یک جمله... دنیا مثل قطار میمونه با بدنیا اومدنمون سوار شدیم الان توراهیم وقتی به ظاهر بمیریم تااازه رسیدیم به مقصد و از قطار باید پیاده بشیم(البته باز باید خط عوض کنیم😉)   یاد کلام امام(علیه السلام) در نهج البلاغه افتادم که فرمودند: خوشا به حال کسى که (پیوسته) به یاد معاد باشد. طُوبَى لِمَنْ ذَکَرَ الْمَعَادَ(ح۴۴) که اگه اینطوری باشیم دنیا و آخرتمون جفتش آباده.... این دوران کرونایی و به یاد داشته باشید... همش به یاد معادیم😍 اگه در همه دوران چنین بود هم دنیامون آباد بود هم آخرتمون😇 خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار😍 ارادتمند همه دوستانِ انقلابی #بهرمان_عَلَمدار مبلغان نور https://eitaa.com/joinchat/3011379201C7afdd551c2