سجاد (ع)را در برنامه زندگی خودشان طرح ریزی کردند و به گونه ای عمل کردند که دشمن انصراف از شهادت امام سجاد (ع)را در تاریخ ثبت و ضبط کرد. ۶-زمینه سازی پشیمانی دشمن ششمین موردی که در مورد حضور حضرت زینب (س)می شود این است که حضرت زینب (س)با سخنرانی ها و افشاگری هایی که انجام دادند کاری کردند که دشمن پشیمان از آن چیزی که انجام داده بود شد. در حقیقت افشاگری های حضرت زینب کبری (س) زمینه را فراهم کرد که یزید بن معاویه از آن چه که انجام داده اظهار پشیمانی و ندامت کند و گاها گناه را به گردن دیگران بیاندازد که ظاهرا یزید بن معاویه گناه را به گردن عبیدالله بن زیاد انداخت. روزی که اسرا را وارد شام و کوفه کردند هم عبید الله زیاد و هم یزید بن معاویه رجز پیروزی می خواندند. یزید می خواند لَعِبَتْ هاشِمُ بِالْمُلْکِ فَلاَ * خَبَرٌ جاءَ وَ لاَ وَحْىٌ نَزَلْ لَیْتَ أَشْیاخِی بِبَدْر شَهِدُوا * جَزَعَ الْخَزْرَجُ مِنْ وَقْعِ الاَسَلْ اما بعد از سخنرانی امام سجاد (ع)و حضرت زینب (س)دشمن وادار شد که قتل اباعبدالله و شهادت امام حسین (ع)را به گردن عبید الله بن زیاد بیندازد و هر کدام دیگری را مقصر این واقعه می دانستند این کار از ترس روشنگری هایی بود که توسط حضرت زینب کبری (س)اعمال شد. می ترسید از مردم، می ترسید از این که جامعه بر علیه او بشورد و باور نمی کرد این اسارت کار را به اینجا برساند که اگر به ظاهر بعد از شهادت، خود را پیروز میدان می دانست اما بعد از اسارت به طور قطع و یقین خودش را شکست خورده میدان معرفی کرد. کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20