چند روز پیش با یه خانم فرانسوی توی بیت الزهرا دیدار داشتم قسم میخورد میگفت هیچ جا ازادی زنان ایرانی رو نداره غبطه میخورد به حال ما میگفت خوش به حالتون که میتونید راحت چادر سر کنید اون فقط توی ایران میتونست چادر بپوشه و به شدت ناراحت بود که توی فرانسه نمیتونه چادر بپوشه میگفت اینجا شما هر روز میوه میخرید فلان چیزو میخرید بعد میگید گرونه ما توی فرانسه مثلا گوجه رو هر چند هفته یه بار میتونیم بخریم! میگفت توی ایران خودتون رو با ادمای دیگه ای که همین جا توی کشور یا شهرتون هستن مقایسه نمیکنید(مثلا خانوما) میگفت اونجا یه خانوم یذره چاق باشه یا لاغر باشه یا مثلا صورتش جوش داشته باشه به والله نمیره بیرون!!(نمیتونه بره) آرزو داشت فقط شبیه ما اینجا زندگی کنه:)) میگفت این تصاویر خیلی عالی و بی‌نظیر رو که از بیرون می‌بینید فقط یه تصویر توی دوربینه که شما از پشتِ دوربین هیچ خبرییی ندارین!!! میگفت اینجا خانما راحت میرن بیرون، میتونن کار کنن اونجا تمام وقتت رو صرف کار میکنی و آرامش نداری.. به کجا داریم میریم:)) چرا نمیریم دنبال پیدا کردن بصیرتی که حضرت آقا بر اون تاکید میکنن و مدام گله‌مندیم؟ #به‌کجا‌چنین‌شتابان