بسم الله الرّحمن الرّحیم ▪️اسمای توقیفی 🔶 و ما رساله‌ای به فارسی در توقیفیّتِ اَسماءِ خدای سبحان داریم که در اقسامِ اصلیِ این موضوع در آن تحقیقی مستوفا کردیم، ♦️و اکنون برخی از محتویات آن رساله را در اینجا می‌آوریم و آن عبارت از این است: 🔶 قاضی عَضدالدّین اِیجی در مواقف گوید: نامیدن خدای تعالی به اَسماءِ، توقیفی است؛ یعنی اِطلاق اَسماء بر حق تعالی، متوقّف بر اذن شرعی می‌باشد؛ ♦️علت آن احتیاط است تا از آنچه موهِمِ باطل است اِحتراز شود؛ زیرا مخاطره در آن سنگین است. 🔶 عارف شیخ اکبر در فتوحات مکیه - چنانکه شعرانی در یواقیت از وی نقل کرده - گفته است: ♦️بدان که به اِجماع روا نیست که از امثال اللهُ یَستَهزِئُ بِهِم و از مَکَروا و مَکَرَالله و از و هُوَ خادِعُهُم و از نَسُوالله فَنَسِیَهُم اسمی اِشتقاق شود، 🔶 اگر چه خدای تعالی افعالِ مزبور را در قرآن به خود نسبت داده باشد، بنابراین این آیات را فقط به سبیل حکایت تلاوت می‌کنیم، ♦️تا این‌که ادب با خدای تعالی را مراعات کرده باشیم، و از او حیا کنیم؛ 🔶 زیرا خدای تعالی به میزانِ عقولِ ما تنزّل کرده و ما را به الفاظِ شایسته به ما و نه به خودش، مورد خطاب قرار داد. 📚حضرت علامه حسن زاده آملی (ره)/سدرة المنتهی/ج۱/ازص۱۰۱ تا ۱۰۳