فضائل علوی: از امیرالمؤمنین سئوال شد: چگونه صبح کردید؟ فرمود: صبح کردم در حالی که من صدیق اکبر (بزرگترین راستگو) و فاروق اعظم (بزرگترین جداکننده حق و باطل) هستم. من وصی (جانشین) بهترین بشر هستم من اول و آخر (نخست و پایان) هستم، من باطن (پنهان) و ظاهر (آشکار) هستم من به هرچیزی آگاهم، من چشم خدا هستم من آن ناحیه ای هستم که خداوند به مردم فرمود بدان سو توجه کنید. من امین خداوند بر رسولان الهی هستم به وسیله ما خداوند عبادت می شود، ما خزانه داران الهی در زمین و آسمان او هستیم، من زنده می کنم و من می میرانم و من زنده ای هستم که نمی میرم. چون سئوال کننده با شنیدن این سخنان از حضرت شگفت زده شد، حضرت فرمود: اما این که من اول (نخست) هستم: زیرا نخستین ایمان آورنده به رسول خدا صلی الله علیه و آله هستم اما این که من آخر (پایان) هستم : زیرا آخرین کسی هستم که به پیامبر در قبرش به او نگریست اما این که من ظاهر هستم : زیرا من ظاهر اسلام هستم اما این که من باطن هستم : یعنی از علم و دانش پر هستم و من به هر چیزی آگاهم زیرا من آگاهم به هر چیزی که خداوند پیامبرش را از آن آگاه کرده است و پیامبر مرا از آن آگاه کرده است و من چشم خداوند بر مؤمنان و کافران هستم و من جنت الله (ناحیه ای که خداوند امر فرموده مردم بدان توجه کنند) که فردای قیامت انسان ها می گویند وای بر ما که در حق جنب الله کوتاهی و تفریط کردیم. جانم به این آقا