. . . 🔹 من از هوش رفتم، به گونه اي كه متوجه نشدم چه زماني مرا به اتاق بردند. پس از يك ساعت، مرا به منزل منتقل كردند. خيلي ناراحت بودم [و درد داشتم]. قبل از اين عمل [جرّاحي]، آرامش بيشتري داشتم. [خانواده ام] به پزشك مراجعه كردند كه ايشان خيلي درد مي‌كشد. وي گفته بود كه عمل او سنگين بود. درد او برطرف مي‌شود. 🔹 چند روز گذشت؛ اما من قدرت گويايي نداشتم. حدود دو سه ماه، اين وضع ادامه داشت. به پزشك مراجعه كردم. گفت: چيزي نيست. شوكه شده ايد و تا دفع نشود، قدرت گويايي شما به صورت اول بر نمي گردد. به همين منوال ماندم. قدرت تكلم نداشتم. اگر كسي چيزي مي‌پرسيد، پاسخ او را با نوشته مي‌دادم. مدتي گذشت. 🔹 خانمم به ناراحتي دندان مبتلا شد. به دكتر شمس مراجعه كرد. موقع كشيدن دندان، بدنش به لرزه درآمده بود دكتر به او مي‌گويد: خانم! كشيدن دندان، ناراحتي ندارد. چرا ناراحتي؟! وي پاسخ مي‌دهد كه براي همسرم چنين اتفاقي افتاده و او نزديك سه ماه است نمي تواند صحبت كند. پزشك به همسرم مي‌گويد: من دندان شما را نمي كشم. 🔹 خانمم پس از اين ماجرا رفتارش با من عوض شد. خيلي به من اظهار محبت مي‌كرد. پيش آمد. ايشان مشغول زيارت شد. من او را قسم دادم كه بگويد چه اتفاقي افتاده كه اين گونه نسبت به من اظهار محبت مي‌نمايد؟ او در پاسخ، شروع كرد به گريه كردن و گفت كه دكتر شمس به او گفته كه عَصَب گويايي شما قطع شده و ديگر به هيچ وجه، خوب نخواهي شد. . . . 🆔 @moflehoon