🔴ادامه از بالا 👆 نه خداییش جدی میگم، تو اوج فتنه، میگفتن برسم دنبال محمد ته اون جواب بده، چه خانوم و چه آقا راستش منم از این وضعیت خوشحال بودم، چون یه اعتماد دوطرفه بود با اینکه یه استاد رو هم از دانشکده به خاطر توهین به مقام زن و اسلام و قرآن، اونم با چاشنی سیاست و فتنه اخراج کردیم، بازم بهترین رفیقام اساتید و بچه های دفتر تحکیم بودن مثلا یادم نمیره که سال 93 یکی از اساتید که خیلی هم ضدنظام بود یروز تماس گرفت باهام و گفت امروز تو جلسه تحصیلات تکمیلی بحث درباره پذیرش خانوم موسوی برا ارشد بود، اما گفتن چون عضو فعال بسیج دانشکده هست، نباید پذیرش بشه و اینا اگه وارد تحصیلات تکمیلی بشن شر میشن و...(هنوز صوتشو پیش خودم دارم) اگه نشد بهم خبر بده که نذارم اینطور بشه منم به خانومم گفتم که به خانوم موسوی انتقال بده آخرشم همون استاد نذاشت علیه ایشون توطئه کنند. (آخرش همون استاد رو سال 96 تو 22 بهمن دیدمشون، چون ذاتش پاک بود و پاسخ سوالاتش رو گرفت، برگشت) خودم هیچوقت سال 88 و کتک خوردنم و واحد انداختن عمدی توسط اساتید مغرض رو یادم نمیره که اینجا نمیخوام بگم. آقا خلاصه اینکه روز بعد رفتم دفتر دبیرستان و قرار شد 3تا کلاس فیزیک، شیمی و ریاضی جبرانی رو براشون تدریس داشته باشم و هر ساعت هم 5.700 بهم میدادن و هر روز هم 4 ساعت کلاس داشتم و سر ماه تقریبا 425 تومن درآمد از مدرسه داشتم و چون فصل امتحانات خودمون بود جای دیگه هم کار نمیکردم. کلاسای جبرانیم هم همه از ساعت 15 تا 19 بودن و هر روز شام رو با فاطمه جان میخوردم(خودش تو خوابگاه درست می‌کرد) و میومدیم پارک روبرو خوابگاه نوش جان میکردیم. 5شنبه جمعه ها هم یه هفته میرفتیم خونه ما یه هفته هم اصفهان و تو این 2 روز هم به همه فامیل همدیگه سر میزدیم و دعوت میکردن و... اون ترم یه تفاوت ویژه داشت با بقیه ترم هام، اونم اینکه معدلم 1.5 نمره افزایش داشت نسبت به میانگین و شده بود 19.2 و به نظرم بخاطر این بود که احساس مسئولیت میکردم جلو همسرم، آخه اونم یه بسیجی زرنگ بود و نباید جلوش کم می‌آوردم😜 دیگه ترم تموم شد و فاطمه رو بردم اصفهان و 1هفته اونجا موندم و برگشتم تهران و چون هدفم این بود که سریع درسمو تموم کنم و برم ارشد، ترم تابستونی گرفتم تو دانشگاه ملایر و ای کاش نمیگرفتم کاش اون ترم تابستونی رو نمی‌رفتم که 1ماه از همسرم دور باشم و باعث ایجاد اولین اختلاف بین ما بشه 😔 اختلافی که اگه به لطف و کمک خدا، مدیریتش نمیکردم ... پایان