◾️عارف بالله مرحوم محمّداسماعیل دولابی(رضوان الله تعالی علیه)◾️ ▪️ می‌فرمود: گفته می‎شود آغاز غیبت امام زمانعجّل‌الله‌‌تعالی‌‌فرجه با رفتن حضرت به درون سرداب خانه‎ی پدرشان بود؛ لذا شیعه که به زیارت می‎رود، سر به درون سرداب می‎برد. اگر سر به جَیب و گریبان فرو بریم و در سرداب درونمان بگردیم، شاید حضرت‌(علیه السلام) را پیدا کنیم.[ii] ▪️سابق که افراد به سامرّاء می‌رفتند و در حرم عسکریین(علیهما السلام) به سرداب غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف مشرّف می‌شدند، به عنوان تبرّک سر خود را در چاهی که در درون سرداب قرار داشت، می‌بردند. خادم‌ها بابت اجازه‌ی این کار مبلغی از زائران می‌گرفتند و مشتی هم از خاکی که درون چاه ریخته شده بود به آنها می‌دادند. برخی ناآگاهان و مغرضان شیعه را متّهم می‌کردند که معتقد است امامش درون آن چاه مخفی شده و برای دیدن امام خود سر درون چاه می‌کند. گرچه این یاوه‌ای بیش نبود؛ امّا چاه سرداب دیگری هست که اگر شخص سر به درون آن ببرد، به‌راستی می‌تواند حجّت‌خدا‌(علیه السلام) را ببیند؛ آن چاه سرداب باطن خویش است. ▪️مؤمن اگر مدّتی سر به گریبان برد و به درون خود مشغول شود و در باطن خویش به جستجوی امام‌(علیه السلام) بپردازد، چشم باطنش باز می‌شود و موفّق خواهد شد حجّت‌خدا‌(علیه السلام) را در درون خویش ببیند. ◾️استاد مهدی طیب، ص۲۴۷◾️ @mohamad_hosein_tabatabaei