استغفار گناه ملی!
✍ امامخامنهای
... نوع سوم، گناهان جمعی ملتهاست... گاهی یک ملت یا جماعت مؤثری از یک ملت مبتلا به گناهی میشوند. این گناه هم استغفار خودش را دارد.
یک ملت گاهی سالهای متمادی در مقابل منکر و ظلمی سکوت میکند... این همان «انّ اللَّه لا یغیّر ما بقوم حتّی یغیّروا ما بانفسهم»(رعد ۱۱) است؛ این همان گناهی است که نعمتهای بزرگ را زایل میکند؛ این همان گناهی است که بلاهای سخت را بر سر جماعتها و ملتهای گنهکار مسلط میکند.
ملتی که در شهر تهران ایستادند و تماشا کردند که مجتهد بزرگی مثل شیخ فضلاللَّه نوری را بالای دار بکِشند و دم نزدند؛ دیدند که او را با اینکه جزو بانیان و بنیانگذاران و رهبران مشروطه بود، به جرم اینکه با جریان انگلیسی و غربگرای مشروطیت همراهی نکرد، ضد مشروطه قلمداد کردند.. ۵۰ سال بعد چوبش را خوردند: در همین شهر تهران مجلس مؤسسانی تشکیل شد و... انتقال سلطنت و حکومت به رضاشاه را تصویب کردند. آنها یک عده آدم خاص نبودند؛ این یک گناه ملی و عمومی بود.
«و اتّقوا فتنة لاتصیبنّ الّذین ظلموا منکم خاصّة»(انفال ۲۵)؛ گاهی مجازات فقط شامل افرادی که مرتکب گناهی شدند، نمیشود؛ مجازات عمومی است.
همین ملت آن روزی که به خیابانها آمدند و سینهشان را مقابل تانکهای محمدرضا پهلوی سپر کردند و از مرگ نترسیدند؛ یعنی تحمل و صبر و سکوت گناهآلود ۵۰ ساله را تغییر دادند، خدای متعال پاداش آنها را داد؛ حکومت ظلم ساقط شد، حکومت مردمی سر کار آمد.. بنابراین گناه نوع سوم هم یکطور استغفار دارد. (۷۴/۸/۸)
✍ باغ اندیشه
محمدمهدی شیرمحمدی
https://eitaa.com/mohammadmahdishirmohammadi
•┈••✾