#پای_درس_استادصفایی این درست است که ما آنها (معصومین علیهم السلام) را شفیع و همراه طلب خود ساخته ایم، و حتی نمک طعام و رنج فرزندانمان را با آنها در میان می گذاریم، و این درست است که ما جز از این ها نمی خواهیم ولی درست ترین این است که از اینها جز خودشان را نخواهیم و از آنها برای رسیدن به بت ها و عروسک های حقیر و ناچیزمان استفاده نکنیم و اینها را برای رسیدن به این آرزوهای کوچک زیر پا نگذاریم تا آن جا که با اشک و سوز بگوییم: مهدی جان! آقا جان! اگر جواب مرا ندهی بر می گردم... راستی به کجا بر می گردیم؟ به سوی چه کسی؟ و در چه دنیای بزرگ و کوچکی؟ ما همه این راه ها را تجربه کرده ایم و از همه ی بن بست ها زخم خورده ایم تا به اینها روی آوردیم. حال چگونه با برآورده نشدن خواسته های کوچکمان و مستجاب نشدن دعاهای ریز و درشتمان از این ها بر می گردیم و با آن ها قهر می کنیم. اگر ما به خاطر این خواسته ها از اولیاء خود بریدیم و حتی در دلمان بر آنها خرده گرفتیم، معلوم می شود که ما این خواسته ها را از آنها ضروری تر و مهم تر می دانیم و در هنگام تعارض، آنها را زیر پا می گذاریم، و بر آنها می شوریم در حالی که آنها آمده اند به من بیاموزند که چگونه با رنج ها برخورد کنم و چگونه از نعمت ها به غرور و تکاثر نرسم و چگونه در هر موقعیت، موضع گیری مناسب داشته باشم و از بدی ها خوب استفاده کنیم و به کوثر دست یابیم. 🌷🌷🌷 مرحوم استاد علی صفایی حائری (عین صاد) 🌷🌷🌷 📚📚📚📚 وارثان عاشورا، صفحات 41 و 42 📚📚📚📚 Join🔜 @mohandesi_fekr2 💕🌿💕🌿💕🌿💕