『 رُوضَةُ الحُسيݧ 』
『 رُوضَةُ الحُسيݧ 』
بس ڪن رباب حرملہ بیدار مے شود سهمت دوباره خنده انتظار مے شود
ترسم ڪہ نیزه دار ڪمے جا به جا شود از روی نیز راس عزیزت رها شود