«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» 💠تفسیر سوره حمد (۴۰) الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۲﴾ ستايش خدايى را كه پروردگار جهانيان است (۲) ادامه فرق حمد وشکر درپیام قبلی گفتیم با عنايت به كاربردهاى قرآنى واژه شكر بايد گفت: وصول اثر نعمت و كمال به غير، مقوم شكر نيست و گرنه اطلاق شكر بر خداى سبحان مَجاز خواهد بود. توضيح اين كه، شاكر بودن اگر به ذات اقدس خداوند كه كامل محض و غنى مطلق است اسناد داده شد، وصول اثر نقشى در گوهر شكر ندارد؛ زيرا ذات خداى سبحان نه تنها به غير خود نيازمند و از او متاءثر نيست، بلکه به خود نيز نيازمند نيست و از خود نيز اثر نمى پذيرد.[1] او غنى محض است، نه مستغنى و خودكفا، تا با فيض خود نياز خويش را تاءمين كند؛ بنابراين، وصول اثر به غير، ويژگى برخى از مصاديق شكر است و نه مُقَوِّمِ گوهرِ شكر. حاصل اين كه، بر اساس اين تحليل، در فرق حمد و شكر بايد گفت: اگر مقصود امتياز حمد از شكر در مورد موجودهاى امكانى باشد، فرق آن است كه در حمد، وصول اثر كمال محمود به حامد شرط نيست، ولى در شكر، وصول اثر مشكور به شاكر معتبر است و اگر مقصود اعم از موارد وجوب و امكان باشد به طورى كه شاكر بودن خداوند هم منظور باشد، چنین شرطی معتبر نیست. التماس دعا یوسف شیخ ___________________ 🔹پی نوشت: 1. الهى تَقَدَّسَ رِضاكَ اَن تكونَ لَه عِلَّة مِنكَ فكيفَ تكونُ له عِلَّة مِنِّى. الهى انتَ الغَنِىُّ بِذاتِكَ اَن يَصِلَ اِليكَ النَّفعُ مِنكَ فَكيفَ لا تَكونُ غَنِيَّا عَنِّى.(مفاتیح الجنان، دعای عرفه) 🔸🔸🔸🔸🔸 🔹مجتمع اهل البیت علیهم السلام