كاسه صبرت از پيشامدها لبريز نشد و هنگام سختي ها سست نگشتى وَ لا تَحْجِمُ عَنْ مُحَارِبٍ از مقابل هيچ جنگجويى بازنگشتى أَفِكَ مَنْ نَسَبَ غَيْرَ ذَلِكَ إِلَيْكَ وَ افْتَرَى بَاطِلاً عَلَيْكَ آن كه غير اين امور را به تو نسبت داد تهمت زد و به باطل دروغ بر تو بست وَ أَوْلَى لِمَنْ عَنَدَ عَنْكَ و مرگ بر كسى كه با اصرار بر مخالفت با تو از تو روى گرداند لَقَدْ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ الْجِهَادِ به راستى در راه خدا به حق جهاد كردى وَ صَبَرْتَ عَلَى الْأَذَى صَبْرَ احْتِسَابٍ و بر آزار مردم به نيكى صبر كردى صبرى به حساب خدا وَ أَنْتَ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ صَلَّى لَهُ تويى اول كسى كه به خدا ايمان آوردى و براى او نماز خواندى وَ جَاهَدَ وَ أَبْدَى صَفْحَتَهُ فِي دَارِ الشِّرْكِ و جهاد كردى و خود را در خانه شرك براى حق آشكار نمودى وَ الْأَرْضُ مَشْحُونَةٌ ضَلالَةً در حالى كه زمين انباشته به گمراهى بود وَ الشَّيْطَانُ يُعْبَدُ جَهْرَةً و شيطان آشكارا عبادت مى شد وَ أَنْتَ الْقَائِلُ و تويى گوينده اين سخن: لا تَزِيدُنِي كَثْرَةُ النَّاسِ حَوْلِي عِزَّةً وَ لا تَفَرُّقُهُمْ عَنِّي وَحْشَةً كثرت مردم در پيرامونم عزتى به من نيفزايد و پراكنده شدن شان ترسى به من اضافه نكند وَ لَوْ أَسْلَمَنِي النَّاسُ جَمِيعاً لَمْ أَكُنْ مُتَضَرِّعاً و اگر همه مردم از من دست بردارند، نالان نشوم اعْتَصَمْتَ بِاللَّهِ فَعَزَزْتَ پناهنده به خدا شدى و عزت يافتى وَ آثَرْتَ الْآخِرَةَ عَلَى الْأُولَى فَزَهِدْتَ و آخرت را بر دنيا برگزيدى و پارسا گشتى وَ أَيَّدَكَ اللَّهُ وَ هَدَاكَ وَ أَخْلَصَكَ وَ اجْتَبَاكَ خدا تأييدت نمود و راهنمايى فرمود و در گردونه خلوص قرار داد و تو را برگزيد فَمَا تَنَاقَضَتْ أَفْعَالُكَ وَ لا اخْتَلَفَتْ أَقْوَالُكَ كردارهايت ضد و نقيض نشد و گفتارهايت اختلاف نيافت وَ لا تَقَلَّبَتْ أَحْوَالُكَ وَ لا ادَّعَيْتَ وَ لا افْتَرَيْتَ عَلَى اللَّهِ كَذِباً و حالاتت زير و رو نگشت و ادعاى بيهوده نكردى و بر خدا دروغ نبستى وَ لا شَرِهْتَ إِلَى الْحُطَامِ وَ لا دَنَّسَكَ الْآثَامُ و به متاع اندك دنيا طمع نورزيدى و گناهان تو را آلوده نساخت وَ لَمْ تَزَلْ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ همواره امورت بر پايه برهانى از سوى پروردگارت بود وَ يَقِينٍ مِنْ أَمْرِكَ تَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ در كارت بر يقين بودى و به سوى حق و راه مستقيم هدايت مى نمودى أَشْهَدُ شَهَادَةَ حَقٍّ وَ أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَمَ صِدْقٍ شهادت مى دهم شهادت حق و سوگند مى خورم سوگند صدق أَنَّ مُحَمَّداً وَ آلَهُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ سَادَاتُ الْخَلْقِ كه محمد و خاندانش (درود خدا بر آنان باد) سروران خلقند وَ أَنَّكَ مَوْلايَ وَ مَوْلَى الْمُؤْمِنِينَ و اينكه تو مولاى من و مولاى همه مؤمنانى وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ وَلِيُّهُ وَ أَخُو الرَّسُولِ وَ وَصِيُّهُ وَ وَارِثُهُ و تو بنده خدا و ولى او و برادر جانشين و وارث او هستى وَ أَنَّهُ الْقَائِلُ لَكَ و او گوينده اين سخن به حضرت توست: وَ الَّذِي بَعَثَنِي بِالْحَقِّ سوگند به كسى كه مرا به حق برانگيخت مَا آمَنَ بِي مَنْ كَفَرَ بِكَ به من ايمان نياورد آن كه به تو كافر شد وَ لا أَقَرَّ بِاللَّهِ مَنْ جَحَدَكَ و به خدا اقرار ننمود آن كه به انكار تو برخاست وَ قَدْ ضَلَّ مَنْ صَدَّ عَنْكَ گمراه شد كسى كه مردم را از تو باز داشت وَ لَمْ يَهْتَدِ إِلَى اللَّهِ وَ لا إِلَيَّ مَنْ لا يَهْتَدِي بِكَ و به سوى خدا و به جانب من راه نيافت وَ هُوَ قَوْلُ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ و اين گفتار پروردگار عزوجل من است: وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تَابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحا و من آمرزنده ام آن كس را كه توبه كرد و ايمان آورد و عمل شايسته انجام داد ثُمَّ اهْتَدَى إِلَى وِلايَتِكَ سپس به سوى ولايت تو راه يابد. مَوْلايَ فَضْلُكَ لا يَخْفَى وَ نُورُكَ لا يُطْفَأُ [لا يُطْفَى] مولاى من فضل تو مخفى نمى ماند و نورت خاموش نگردد وَ أَنَّ مَنْ جَحَدَكَ الظَّلُومُ الْأَشْقَى و آن كه تو را انكار كند ستمكار و بدبخت است مَوْلايَ أَنْتَ الْحُجَّةُ عَلَى الْعِبَادِ وَ الْهَادِي إِلَى الرَّشَادِ وَ الْعُدَّةُ لِلْمَعَادِ مولاى من تو حجت بر بندگانى و راهنماى به سوى راه راستى و ذخيره روز معادى مَوْلايَ لَقَدْ رَفَعَ اللَّهُ فِي الْأُولَى مَنْزِلَتَكَ مولاى من خدا مقامت را در دنيا بلند كرد وَ أَعْلَى فِي الْآخِرَةِ دَرَجَتَكَ و درجه ات را در آخرت والا گردانيد