ای همه ی وجود من ،فدای تار موی تو عطر ملیح زندگی گرفته رنگ و بوی تو عقربه قبله نما نشان دهد کعبه ی عالم شده است در جستجوی روی تو سرشته اند نام تو را با گِل بنده ی حقیر لحظه ب لحظه ذکر من یکسره گفتگوی تو به جاده میروم، ز شوق تو سوی طعنه زدن چه فایده،دیده ی من ب سوی تو کاش ک بشوم در حرمت گریه کنم بنده ی بینوای تو مرده در آرزوی تو 📝 مسعود نادری، دانشجوی پرستاری @mohebbanajums