📖 جُناده بن ابی امیه می‌گويد وارد شدم بر حسن بن على عليه السّلام در آن مرضى كه به آن ارتحال فرمود، و در پيش روى او طشتى بود كه در آن خون ريخته بود، و جگر حضرت در اثر زهرى كه معاوية بن أبى سفيان - خدايش لعنت كند - به آن حضرت خورانده بود قطعه قطعه بيرون مى‌آمد، عرض كردم اى فرزند رسول خدا مرا موعظه فرما. فرمود: اِصحَبْ مَن إذا صَحِبتَهُ زانَكَ؛ با كسى مصاحبت كن كه هرگاه با او مصاحبت كنى مايه آراستگى تو شود. و إذا خَدَمتَهُ صانَكَ؛ و هرگاه خدمتش كنى تو را حفظ كند. و إذا أرَدتَ مِنهُ مَعونَةً أعانَكَ؛ و هرگاه از او كمكى بخواهى، كمكت كند. و إن قُلتَ صَدَّقَ قَولَكَ؛ و هرگاه سخنى بگويى، سخنت را باور كند. و إن صُلْتَ شَدَّ صَولَكَ؛ و هرگاه حمله كنى، تقويتت كند. و إن مَدَدتَ يَدَكَ بِفَضلٍ مَدَّها؛ و هرگاه دستت را به احسانى بگشايى، او در اين راه تو را كمك رساند. و إن بَدَت عنكَ ثُلمَةٌ سَدَّها؛ و هرگاه عيبى از تو ديده شد، آن را بپوشاند. و إن رَأى منكَ حَسَنةً عَدَّها؛ و هرگاه كار خوبى از تو ديد، آن را در نظر داشته باشد. و إن سَألتَهُ أعطاكَ؛ هرگاه چيزى از او خواستى به تو بدهد. و إن سَكَتَّ عَنهُ ابتَدَأكَ؛ و هرگاه زبان به خواهش نگشودى، او [در بخشش ]پيشدستى كند. و إن نَزَلَت إحدَى المُلِمّاتِ بهِ ساءَكَ؛ و هرگاه مصيبتى به او رسيد تو ناراحت شوى. 📚منابع: ۱. الإنصاف فی النص علی الأئمة الإثنی عشر علیهم السلام، ج ۱، ص ۱۸۴. ۲. بهجة النظر في إثبات الوصاية و الإمامة للأئمة الاثني عشر علیهم السلام، ج ۱، ص ۶۳. ۳. بحار الأنوار، ج ۴۴، ص ۱۳۸ #شهادت_امام_حسن علیه‌السلام @sh_hosein