☑️ بقای حوزه علمیه قم با توسل به ساحت مقدس حضرت علی اصغر (علیه السلام)  در سیره عملی علمای دین به این مطلب بسیار اشاره شده که ایشان برای حل امور معضل خویش بنا به توصیه حضرات معصومین (سلام الله علیهم اجمعین) به آستان قدسی حضرت علی اصغر (علیه السلام) متوسل و پناهنده می شدند، شاگردان خویش را به استمرار روضه خوانی برای آن حضرت وصیت نموده، و حتی بحوث و دروس علمی خود را با ذکر مصیبت درباره آن حضرت آغاز می کردند. در یکی از این اقوال آمده است که حوزه علمیه قم در بدو تاسیس با مسائلی مواجه شده بود که امکان بقا و تداوم آن را مشکل کرده بود. چون حل این مسئله از هیچ طریقی میسر نشد، تعدادی از علما برای استعانت از ساحت قدسی حضرت بقیة الله الاعظم (ارواحنا فداه) راهی جمکران شدند و پس از بجای آوردن آداب، یکی از آنان در عالم مکاشفه از ساحت مقدس آن حضرت مأمور شد تا به شیخ عبدالکریم حائری (مؤسس و بنیانگذار حوزه علمیه قم) برساند که برای حلّ این معضل، در بالاسر عمه جانشان حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) به حضرت علی اصغر (علیه السلام) متوسل شده و روضه آن حضرت را بخوانند. مرحوم آیت الله حائری مطابق امر حضرت مجلس روضه و توسل به همان شکل برگزار کرد و بدین وسیله با حلّ این مشکل به عنایت حضرتشان بقای حوزه تأمین شد. «صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى وَلَدِكَ عَلِيٍّ الْأَصْغَرِ الَّذِي فُجِعْتَ بِه‏» 📓 الیاقوتة الحمراء، ص ۱۴۰ الی ۱۹۰؛ أین البکائون، ص ۲۲۳ الی ۲۲۹ 📓 إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۲، ص ۵۷۲