یه روزی تو بچگی فکرم این بودکه: اگه همه ی مردم دنیا خوشبخت باشند من خوشبخت خواهم بود حدود 20سالگی یه سوال برام پیش اومد که : از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود؟ از کسی نپرسیدم و به نیاز روحی قویی که در من بود پاسخی ندادم😢 کم کم اولویتم عوض شد گفتم اگه خانواده ام خوشبخت باشن خوشبخت خواهم بود گذشت تا حدود 40 سالگی که دوباره سوال ذهنی پاسخ نداده ام برگشت از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود😳😢 اینبار دنبالش رو گرفتم باید برای سوالم پاسخی می بود مگه میشه خداوند حکیم خواسته ایی رو در درون من بوجود بیاره که پاسخی در بیرون براش نیابم🤔 و من به دنبال پاسخ گشتم تا اینکه: دانستم که در کودکی آنچه برای خوشبختی همه ی مردم جهان فارغ از سفید وسیاه بودنشان مسلمان و غیر مسلمان بودنشان و ایرانی وغیر ایرانی بودنشان از خداوند طلب می کردم راز حیات خوش وپر سعادت من بوده است😍 و من سالهای جوانی را به دور از مطلوب کودکی پاک و فطرت الهی بدنبال سراب دویده ام😓 برای خوشبختی همه ی مردم دنیا -در حد توانم-تلاش می کنم تا همه روزگاری شادتر و شیرین تر از دیروز داشته باشند☺ اینگونه حس می کنم که وظیفه ام رادر قبال خداوند حکیم انجام داده ام و او مرا اینطور میپسندد (درخدمت همه ی بندگانش بدون گزینشهای مادی) حالا آرامم و خوشبخت🙂 شادمانم که رمز حیاتم را جسته ام☺ بدنبال راز زندگیت باش #مونا _طوسی