💯 کرباسچی: شاه و جمهوری اسلامی در سرکوب منتقدان شباهت دارند!!!!
«غلامحسین کرباسچی» فعال اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: «شاه اگر به اصلاحات تدریجی تن می‌داد که کار به اینجا نمی‌رسید. امام (ره) در اوایل شروع نهضت، نمی‌خواستند وضعیت کشور را به هم بریزند و برنامه‌ای برای انقلاب نداشتند. اولین اعلامیه‌های امام درباره مسائل جاری و ساده کشور بود، اما توجهی به این خواسته‌ها و مطالبات نمی‌شد. گروه‌های سیاسی مانند فعالان جبهه ملی و مذهبی‌ها و مهندس بازرگان و...هم مدام به شاه و کارگزارانش در این خصوص هشدار می‌دادند. حتی امام (ره) که راس هرم مخالفت‌ها و معمار انقلاب بودند، خواسته‌های ساده‌ای برای اصلاح امور داشتند. بحث این بود که شکنجه کنار گذاشته شود، زندانی سیاسی نداشته باشیم، رفتار نهادهای امنیتی اصلاح شود. در مملکت فقر و بی‌عدالتی نباشد. ابتدا منتقدان که اسلحه نداشتند. اگر شاه به این تذکرها توجه می‌کرد، مسیر متفاوتی طی می‌شد. اما هر کسی انتقاد می‌کرد با شدیدترین برخوردها مواجه می‌شد.»
وی در ادامه گفت: «به نظر من اگر هر دو طرف یک روش دیگر را به کار می‌گرفتند، خروجی فرق می‌کرد. اگر حاکمیت آن روز گوش می‌کرد و تن به اصلاح می‌داد، این سرنوشت را پیدا نمی‌کرد. صحبت‌های امام درباره کاپیتولاسیون بود، می‌گفت، دست آمریکا را اینقدر در کشور باز نگذارید، نیروهای خارجی را اجازه ندهید که به منابع کشور مسلط شوند و... حکومت در پاسخ به این انتقادها، امام (ره) را تبعید و منتقدان را سرکوب کردند. همین بحث‌ها امروز هم به گونه‌ای دیگر مطرح است، سیستم اگر با نقدها و بحث‌های ایجابی فعلی درست برخورد کند و صداها را بشنود، بسیاری از مسائل حل می‌شود. هم اپوزیسیون و پوزیسیون باید به درستی شنوای صداهای متفاوت باشند.»
کرباسچی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «من موافق استفاده از عنوان "جنبش" برای اصلاحات نیستم. مجموعه افراد و جریاناتی که در یک کشور فعالیت می‌کنند در طول زمان دچار تغییر و تحول می‌شوند. این تحولات در اشخاص گوناگون هم متفاوت است و یک نسبت واحد ندارد. مثلا آقای تاجزاده امروز که چهره آوانگارد اصلاح‌طلبان است با تاجزاده سال ۶۴ و ۶۵ متفاوت است. حتی سیدمحمد خاتمی دهه ۶۰ که تلاش می‌کرد با ویدیو VHS مقابله کند و بخشنامه می‌داد، با خاتمی امروز فرق دارد. همه ما دچار این تغییرات شده‌ایم، از قیافه‌ها و ظواهر گرفته تا افکار و نگاهی که به مسائل سیاسی و مدیریتی داریم، فرق کرده است.»
کرباسچی و رفقای وی در سالهای گذشته در شهرداری تهران و کارخانه رشت الکتریک پرونده های فساد اقتصادی دارند. در سال ۱۳۸۲، ۷۲ درصد از سهام یکی از بزرگ‌ترین کارخانه‌های تولیدی دولتی در رشت، باسابقه ۵۰ ساله و در وسعتی به میزان ۱۲ هکتار، به بهانه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی با مبلغی در حدود ۲ میلیارد تومان به‌صورت اقساط ۱۳ ماهه، به خیرالنساء عسگریان (همسر غلامحسین کرباسچی) ، فاطمه صدیقیان(همسر عبدالله نوری) ، گیتا شاهنواز (همسر غلامرضا قبه، معاون کرباسچی در دوران شهرداری تهران و از متهمان اصلی پرونده فساد شهرداری در سال ۷۷) و سوده جبلی (دختر باجناق کرباسچی) واگذار شد.
این کارخانه طی سالهای متمادی، ۱۱۲ محصول الکتریکی را تولید و ضمن توزیع در سراسر کشور، به سایر کشورها نیز صادرات داشت و حدود ۲ هزار کارگر در آن اشتغال داشتند. این کارخانه یکی از تولید کننده‌های اصلی محصولات الکترونیک در ایران بود، اما واگذاری مشکوک و مفسده‌انگیز آن در سال ۸۲، آن را به مخروبه تبدیل کرد. این یکی از دستپخت های آقای کرباسچی و نزدیکان وی است.
در دوران حضور کرباسچی در شهرداری تهران نیز فساد بزرگی رخ داد. پرونده این فساد با داشتن ۱۰۴ متهم و هزاران صفحه، بزرگ ترین فساد مورد رسیدگی در قوه قضاییه جمهوری اسلامی تا آن زمان بود. کرباسچی در پایان ۸ جلسه محاکمه که در اقدامی قابل تحسین و بی سابقه به صورت زنده از تلویزیون پخش می شد، از سوی قاضی دادگاه، غلامحسین محسنی اژه ای به ۳ سال حبس و ده سال انفصال از خدمات دولتی محکوم شد و به زندان افتاد و البته با گذراندن کم تر از ۸ ماه حبس، با وساطت هاشمی رفسنجانی از زندان آزاد شد.
نکته قابل توجه اینجاست ک جریان اصلاح طلب در آن مقطع با شلوغ بازی و با نمایش بدون روتوش رفتار قبیله ای و باندی در پی سیاسی جلوه دادن این پرونده فساد و مظلوم نمایی از کرباسچی برآمد.
به این نمونه نیز توجه کنید: روزنامه منتسب به حزب کارگزاران در دولت روحانی تصویر جهانگیری را در لباس سوپرمن در صفحه اول منتشر کرد. حزب کارگزاران یکی از حامیان جدی دلار ۴۲۰۰ تومانی بود. این در حالی است که دولت قبل با تصمیم غلط و غیرکارشناسی دلار ۴۲۰۰ تومانی، حدود ۶۰ تن طلا و همچنین حدود ۱۸ میلیارد دلار ارز دولتی را بر باد داد. دلار ۴۲۰۰ تومانی در تبعیضی آشکار موجب شده بود که پول متعلق به همه مردم ایران تنها به جیب حدود ۴۰۰۰ ن