گاهی به لحاظ روانی آنقدر آسیب‌پذیر و ضعیف می‌شوی که با هر حرف و اشاره‌ای، از هم می‌پاشی و شبیه به کودک بی‌پناه و بغض‌آلودی، هراسان و بی‌تاب، دنبال آغوش امن و پدرانه‌ای می‌گردی تا در آن پناه بگیری و تا مرز خالی شدن و آرام گرفتن، گریه کنی...
گاهی آنقدر لبریزی که با کوچکترین تلنگری، سرریز می‌شوی و شدیدترین واکنش‌ها را به ناچیزترین کنش‌ها می‌دهی و شبیه به آتشفشانی معطلِ کوچکترین لرزه مانده، فوران می‌کنی و آدم‌ها تازه می‌فهمند که در عین حفظ خونسردی‌ات، چه آتش نهانی در سینه داشتی و داشتی چقدر تلاش می‌کردی، که در فاجعه‌آمیزترین حالات روحی ممکن، شبیه به آدم‌های عادی به نظر برسی و طبیعی رفتار کنی...
فقط انرژی مثبت تورو ب هدفت میرسونه ❤️✌🏻👇🏻🌱
@mojemosbaat
تو میتونی زندگیتو تغییر بدی💪❤️👇🌱🌱
@mojemosbaat