عشق ی کلمه گنگه البته برای من! ی حس عجیبیه ک ناگهانی اتفاق میوفته براشم مهم نیست اون فرد کی هست و چند سالشه !عشق دوستداشتن از ته دله !ازون دوستداشتنا ک هرچند اون فرد غیرقابل تحمل باشه ولی تو دوستداری! دوستداشتن و عاشق شدن ی فرمول جدا دارن ولی هردو تهش ب یه جا ختم میشه !..... ادم اول از وستداستن خودش نسبت ب ی فردی میگه و بعد ها کم کم و ب رور ب عشق تبدیل میشه!ولی ی انسان عاقل نباید چشم و گوش بسته عاشق و دلبسته کسی بشه چون ممکنه هزاران اتفاق ندانسته برایش رقم بخوره عشق از یه سنی ب بعد فقط یک هوس بچگانه و زود گذره . عشق.... عشق از نظر من میشه ب کسی نسبت داد که تورا یا تمام وجودش بپذیرد و بخواهد... با تمام عیب هایت ، مشکلاتت، گناهایت،..... عشق فقط از آن حسین بن علی است و تمام ! ------ عشق واقعا کلمه ی گنگیه... واقعا فرمول عجیبیه... چون منطق و حساب و کتاب سرش نیست؟ دوست داشتن باید مبنا داشته باشه؟ رفقا تصور کنید من یه پسر مذهبی فول ابشن باشم ممکنه عاشق یه دختر مفسد شیطان پرست بشم؟ یکم فکر کنیم... پس دوست داشتن و عشق هم در لایه های پنهان خودش مبنا داره ... اما این مبنا چیه؟!... مبنای عشق به اون پیچیدگی چی میتونه باشه؟!