منظورم اینه که مثلا کتابایی مثل انسان ۲۵۰ ساله طرح کلی اندیشه اسلامی کتابای عقیدتی سیاسی اخلاقی از این دست کتاب‌هایی که وقت زیادی میخواد برا مطالعش پا نشیم در روز ازش ۲۰۰ صفه بخونیم و تو یه هفته تمومش کنیم بعد بگیم اره فلان کتابو خوندم و بگن خب چی فهمیدی ازش توضیح بده نتونیم به درستی و اونطور که باید توضیح بدیم کتاب میخونیم به اندازه بخونیم مثلا ۲۰ صفحه خوندیم به اون ۲۰ صفحه فکر کنیم تحلیل کنیم عمل کنیم حالا بعضی کتابا که ژانرشون داستانیه یجورایی از این قاعده از نظر من خارجه.