در جامعه امروز ایران، برخی آدم‌ها رو شاهدیم که سِر شدند و آدمیتشان بشکل عجیبی مورد سوال تاریخ قرار خواهد گرفت. جماعتی که برای کشتن سگ و گربه تحصن برپا می‌کنند و اشک میریزند و فریاد میزنند و دینشان را انسانیت تعریف می‌کنند، اما برای کشتار پاکستانی، افغانستانی، ایرانی، عراقی،لبنانی، یمنی و فلسطینی با ترور حتی یک شمع که روشن نمیکنند، بلکه به دیگر افراد جامعه که انسانیتشان به درد آمده به طعنه تهمت، افترای معکوس میزنند. این ویدئورو برای دوستانی قرار دادم که قاطر رو مظلوم و مهم تر از انسان میداند، در واقع از خودشان از خود خویش بپرسد که جرمِ این قاطر بی‌نوا چه بود؟ تنها به جرم حمل وسایل زندگی آوارگان باید تیر باران می‌شد؟ نوزادان ، زنان ، مردان ، پیران و جوانان نتونستند دل عده ای رو بیدار کنند، شاید مامویت این قاطر این بود عده ای را از قاطره خویش رها سازد و انسانیتش را بیدار کند، چه کسی می‌داند! حال عده‌ای چون مسیح علینژاد و رضا پهلوی که حمایت سیاسی‌شان را ازین جماعت قاطرکُش طلب می‌کنند چه جایگاهی در نگاه این انسان‌نماها دارند؟ باشد که قاطری مقتول بیدارشان کند ✍مجتبی یامینی @mojtaba_yamini_313