﷽ 📍 توسّل انسان در گرفتاری و حوادث به کیست؟❗️ 📌قرآن مي‌خواهد ترسيم كند صحنه‌اي را براي بشر، مي‌خواهد انساني را كه گرفتار است، دچار حوادث است بگويد اين انساني كه دچار حادثه‌ها شده‌است، اين از نظر روش انديشه و فكرش چه روشي است بيش از سه چيز به ذهنش نمي‌آيد، و نيست قدرت تكلّفي در محيط پرورشي، قدرت نفوذ و سلطه حكم‌راني نسبت به منطقه زيست، بعد يك قدرت معنوي كه اين نامرئي است. بشر اين‌چنين است. لذا ما مي‌بينيم كه اين سه چيز را رديف مي‌كند، صفتِ رُبوبيّت، بعد صفت مَلكيّت بعد هم اُلوهيّت يعني معبود بودن خدا. حالا چرا اين‌ها را اوّل «رَبّ» را گفته بعد آمده «مَلِك» را گفته بعد آمده «اِله» را گفته است؟ با اينكه قاعده‌اش اين بود كه مثلاً فرض كنيد تجليل بشود اوّل عبوديّت را پيش بكشد معبود را، مثلاً فرض كنيد، در اينجا دو اشاره است؛ اشاره اوّل و آن اينكه اين انسان از نظر ديدش اين‌چنين است، اوّل متوسّل مي‌شود به نزديك‌ترين قدرت‌ها براي خلاصي خودش. در يك حادثه‌اي كه گير كرده است، نزديك‌ترين قدرتي را كه مي‌تواند به آن متوسّل شود پناه به او مي‌برد و متوسّل به او مي‌شود براي نجات خودش. لذا در اينجا آمده مسأله آثار رُبوبيّتي را پيش كشيده‌است؛ رَبّ را پيش كشيده است. بعد همين‌طور جلو مي‌رود. اگر ديد از اين قدرتِ نزديك كارسازي نشد، يك كمي فشار مي‌آورد مي‌آيد جلوتر، يك قدرت برتر كه منطقه نفوذش وسيع‌تر است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir