﷽ رُوِیَ عَنِ رَسُولِ الله ِ(ص) قالَ: «إِنَّ حُقُوقَ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَقُومَ بِهَا الْعِبَادُ وَ إِنَّ نِعَمَ اللَّهِ تعالی أَكْثَرُ مِنْ‌ أَنْ‌ يُحْصِيَهَا الْعِبَادُ وَ لَكِنْ أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا تَائِبِينَ» 1️⃣ ترجمه: حقوق خداوند که حمد و ثنای بر او باد، بزرگ تر و بالاتر از آن است که بندگان خداوند آن را به جای آورند؛ و نعمت‌های خداوند بیشتر از آن است که بندگان خداوند بتوانند آنها شمارش کنند. ولکن، شبانه روز توبه کنید. شرح : روایت از پیغمبر اکرم(ص) منقول است که حضرت فرمودند: حقوق الهی نسبت به بندگانش بالاتر از آن است که بندگان بتوانند، قیام کنند به اداء حقوق خداوند. حقّ خدا را هان؟! ادا کنند. می‌گویند فلانی حق به گردن ما دارد. چرا این جور باهاش رفتار می‌کنی؟ می‌گوید: بلاخره حق به گردن ما دارد، نباید حقّش را ادا کنیم؟ این تعبیر ساده کردم«إِنَّ حُقُوقَ اللَّهِ جَلَّ ثَنَاؤُهُ أَعْظَمُ مِنْ أَنْ يَقُومَ بِهَا الْعِبَادُ» این اول. دوّم: «وَ إِنَّ نِعَمَ اللَّهِ تعالی أَكْثَرُ مِنْ‌ أَنْ‌ يُحْصِيَهَا الْعِبَادُ» نعمت‌های خداوند که به بندگانش عنایت فرموده است، بیشتر از آن است که بتوانند بندگانش، آن را شمارش کنند. اشاره به آیه شریفه است «وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا» نمی‌توانی بشماریش، آن حقوقش بالاتر است، این هم چی؟ بیشتر، از نظر عدد است، قابل شمارش نیست. بسیار خب، حالا چکار کنیم؟ آن قدر حق به گردنم دارد که نمی‌توانم حقّش را ادا کنم. آن قدر نعمت به من داده که اصلا نمی‌توانم بشمارم آن‌ها را، درست است یا نه؟پس بگو چی هستم؟ عاجز، ناتوان از ادای حق الهی و شکر نعمت‌های بی‌شمارش. خب؛ حالا چکار کنیم؟ مواجه شدیم با یک همچنین وضعی. پیغمبر اکرم(ص)به تو می‌گوید، چکار کنیم، به تو می‌گوید. «وَ لَكِنْ أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا تَائِبِينَ» این یعنی چی؟ می‌فهمی؟ ولی شماها روز و شبتان، اشاره به این است «أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا» توجه کنید، روز را به شب می‌آورم، شب را به صبح می‌آورم. یعنی چی؟ یعنی همه اش، شب و روز. شب و روز در این حالت باشید؛ چی؟ حالا بهتان می‌گویم. در حال عذرخواهی، انسان در ارتباط با خدا، گوش کنید. دو تا حالت دارد: یک حالت بسیار زشت، و او حال طلب کاری است. هان! چشمم را ببندم و بگویم، تقریباً و کم و بیش، حالا ان شاءالله، وسط ما اولیا خدا نباشد. یک همچنین حالتی داریم؛ حال چی؟ طلب‌کاری، می‌گوید تو که نمی‌توانی حقّش را ادا کنی، تو که نمی‌توانی نعمت‌هایش را شمارش کنی که به تو داده است. درست است یا نه؟ دیگر حالت طلب کاریت برای چیست؟ هان! قباحت هم خوب چیزی است. فهمیدی؟! شب و روزت در حال عذرخواهی از خدا باشد. خدا معذرت می‌خواهم از تو، فهمیدی ؟! که نتوانستم حقّت را ادا کنم و نمی‌توانم. نمی‌توانم نعمت‌هایت را بشمارم. فهمیدی؟! تو این حال تو باش. «وَ لَكِنْ أَمْسُوا وَ أَصْبِحُوا تَائِبِينَ» شما در این حال باشید. این حال پسندیده است، در رابطه بین عبد و ربّش. 1️⃣ بحار جلد 74، صفحه 76 وَإِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللّهِ لاَ تُحْصُوهَا إِنَّ اللّهَ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ. سورۀ مبارکۀ نحل، آیۀ 18 واگر بخواهيد نعمت هاي خدا را بشماريد، نمي توانيد شماره كنيد. همانا خداوند آمرزنده ي مهربان است 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir