﷽ رُوِيَ‌‏ رَسُولِ‏ اللَّهِ‏ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَيْهِ‏ وَ آلِهِ‏ وَ سَلَّمَ‏ قَالَ: «مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ لَمْ يُحَدِّثْ فِيهِمَا نَفْسَهُ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْيَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ» ترجمه: اگر کسی دو رکعت نماز بخواند و در این دو رکعت نماز فکر هیچ گونه از امور دنیایی را نکند، خداوند تمام گناهان او را می آمرزد. شرح: روایت از پیغمبراکرم(ص)، منقول است که حضرت فرمودند: اگر کسی، کسی که مؤمن است، این دو رکعت نماز بخواند و این، در این دو رکعت نماز، از اوّل تا آخر، «مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ لَمْ يُحَدِّثْ فِيهِمَا»؛ از اوّل این دو رکعت؛ یعنی آن تکبیرة الاحرام که می گوید تا السّلام علیکم، از نظر دورنی، هیچ از امر دنیا خطور نکند به ذهنش،«لَمْ يُحَدِّثْ فِيهِمَا نَفْسَهُ»؛ در اینجا«بِشَيْ‏ءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْيَا»؛ «صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ لَمْ يُحَدِّثْ فِيهِمَا نَفْسَهُ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْيَا»؛ از اوّل تا آخر؛ اثرش چیست؟ من حالا یک چیزی عرض کنم که بعد دارد «غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ»؛در باب نماز، ما داریم که، به یک تقسیم بندی که ما می کنیم، می گویم: یک سنخ نمازها هست که این ها مُکفّر سیّئات و ذنوب است؛ یعنی این ها گناهان را، گناهان صغیره را به طور کلی شست و شو می کند. حتّی ما خیلی داریم روایت. از امام باقر ؟ع؟، هست که حضرت می گوید: اگر کسی پنج مرتبه در شبانه روز خودش را توی نهری شست و شو بکند، دیگر چرکی به بدنش می ماند یا نه؟! تشبیه زیبایی هم کرده در یک روایت گفتند: این نمازهای پنجگانه هم این است. این را به اش می گویند: صلات مکفّر، از نظر اصطلاحی ماها، که گناهان را این ها می پوشاند و از بین می برد. امّا این صلاة مکفّر کدام صلاة است؟ این یک نکته است، آیا هر نمازی است؟ این را می خواستم بگویم. نه اینجا گوش کن! آن روایت که می خوانند برایتان، باید این را هم بخوانند؛می فهمی چی می خواهم بگویم؟ بله نماز شست و شو می کند گناهان را، نماز صبح که خواندی بعد ظهر می خوانی، ظهر که خواندی، چی می شود؟ بین صبح و نماز ظهر، البتّه بهتان بگویم: گناهان صغیره است این؛ حالا اینجا هم جای بحثش نیست. آن وقت بعد، فرض کن نماز عصر بعدش نخواندی، فاصله دادی، درست؟ نماز عصر را خواندی، بین ظهر و عصر اگر گناهان صغیره ازت سر زده، این را نماز عصرت شست و شویش می دهد؛ بین عصر و مغرب، بین مغرب و عشاء، عشاء و صبح، نگاه کنید درست است، همۀ این ها سر جای خودش است؛ اما کدام نماز؟ این روایت، «مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ لَمْ يُحَدِّثْ نَفْسَهُ فِيهِمَا » یا «وَ لَمْ يُحَدِّثْ فِيهِمَا نَفْسَهُ» یا «بِشَيْ‏ءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْيَا»؛ از اوّل تا آخرش هیچ چیز از مسائل دنیا به ذهنش نیاید. شد؟! «غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ» بله، اینجا خدا، گناهانش را می آمرزد. رسیدید شما به عرض من؟ این از آن روایاتی است که مسئلۀ حضور قلب را می خواهد بفرماید. نمازی که درش حضور قلب باشد، مکفّر ذنوب است،می پوشاند گناهان را. آن که حضور قلب دارد؛ ولی اگر از اوّل تا آخر در دکّان و مغازه و کذا و کذا و کذا باشی، درست است؟ بله! در اینجا تکلیف ساقط است؛ اما اثر ندارد. یاعلی مدد. بحارالأنوار، جلد 81، صفحه 249 – مستدرک الوسائل، جلد4، صفحه 99 در حدیث شماره 405مسلسل یا ردیف 203 در رابطه دو رکعت نماز مقبول، روایتی به همین مضمون می باشد. اما این روایت تکراری نیست. وَ قَالَ (ص) مَنْ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ وَ لَمْ يُحَدِّثْ فِيهِمَا نَفْسَهُ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْيَا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir