﷽ جاءَ رَجُلٌ اِلی رَسُولِ اللهُ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَسَلَّمَ قالَ: «أَُوصِني بِشَیءٍ یَنفَعُنِيَ اللهُ تعالی بِهِ فَقالَ صلی الله علیه و آله و سلم أَكْثِرْ ذِكْرَ الْمَوْتِ ‏ يُسَلِّكُ عَنِ‏ الدُّنْيَا وَ عَلَيْكَ بِالشُّكْرِ يَزِيدُ فِي النِّعْمَةِ وَ أَكْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ فَإِنَّكَ لَا تَدْرِي مَتَى يُسْتَجَابُ لَكَ‏» ترجمه: مردی نزد رسول خدا آمد و گفت: مرا به چیزی که خدا به وسیله آن به من سود و نفع برساند، سفارش کنید. پیامبراکرم(ص) فرمودند: زیاد فکر مرگ کن؛ که مرگ یاد تو را از دنیا جدا می‌کند. بر تو باد به شکر کردن؛ که شکر خدا باعث افزایش و زیادی نعمت می‌شود. زیاد دعا کن. پس به درستی که تو نمی‌دانی دعای تو چه وقتی مستجاب می‌شود. شرح: دارد شخصی، آمد خدمت پیغمبراکرم(ص)، عرض کرد به این که به من سفارشی به چیزی بفرمایید که خداوند به سبب او به من نفع برساند و سود بخش باشد از ناحیه خدا. «أَُوصِني بِشَیءٍ یَنفَعُنِيَ اللهُ (تعالی) بِهِ» دارد: حضرت در جواب فرمود، زیاد به یاد مرگ باش، این یاد مرگ تو را وامی رهاند از بستگی به دنیا. آن چه که موجب می شود انسان، علاقه‌اش به دنیا زیاد بیاد، باشد به اصطلاح، هی افزوده‌ام می‌شود، غفلت از کوچ، از این نشئه به نشئه دیگر است. هرچه غفلت بیشتر، وابستگی‌اش به دنیا بیشتر است. و هرچه این به اصطلاح ما غفلت، شکسته شود وابستگی، چی؟کم می‌شود و رهایی پیدا می‌کند. و آن چه که غفلت شکن است، یاد مرگ است. «أَكْثِرْ ذِكْرَ الْمَوْتِ يُسَلِّكُ عَنِ‏ الدُّنْيَا» دو:«وَ عَلَيْكَ بِالشُّكْرِ يَزِيدُ فِي النِّعْمَةِ»برتو باد! به این که شکر خدا را بکنی که شکر الهی، افزودگی نسبت به نعمت‌های الهی است؛ یعنی می‌افزاید. کما این که متن آیه شریفه هم همین را می‌گوید.