می‌گذاری. اگر واقعاً اعتقاد داری آن جا باید برای همین حلال‌هایش، فرض کنیم از شیر مادرت هم حلال‌تر، دیگر بالاتر از این که نداریم. هان؟ «فَالْجَمْعُ لِمَا ذَا»؛ هان؟ آن جا هی باید حساب پس بدهی دیگر، درست است یا نه؟ گذاشتی هم رفتی. «وَ إِنْ كَانَ الثَّوَابُ عَنِ اللَّهِ تَعالی حَقّاً»؛ اگر پاداش برای کارهای اطاعتی تو، به تعبیر من، می‌فهمی؟ آن جا که داری اطاعت خدا می‌کنی. درست است یا نه؟ «حَقّاً»؛ درسته؟ یعنی قبول داری که خدا به تو پاداش می‌دهد، راجع به این کارهایی که می‌کنی، کارهای نیک، عمل صالح. به قول ما، شد؟«فَالْكَسَلُ لِمَاذَا»؛ چرا بعد از آن خستگی احساس می‌کنی؟ چرا کسل می‌شوی؟ فهمیدی؟! چرا کسل می‌شوی؟ کسی که اطاعت می‌کند باید بعدش خوشحال بشود. چرا؟چون می‌داند، پاداش هست آن جا بهش می‌دهند، هان؟! یک کسی کار می‌کند برای دیگری، می‌داند یک پول حسابی می‌خواهد بهش بدهد؛ بعد آخر سر، آن قدر خوشحال می‌شود که کار را کردیم؛ بعد به ... {پول را بهمان می‌دهد}. ای دنیا! ای دنیا! خیلی شوخی ما می‌کنیم تو دنیا، یکی از شوخی‌هایش هم همین است. «وَ إِنْ كَانَ الْخَلَفُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَقّاً فَالْبُخْلُ لِمَاذَا»؛ اگر این را قبول داری؛ هرچه در راه خدا بدهی، جایش را پُر می‌کند، دیگر بالاتر از این نیست، هان؟خَلَف یعنی جایش را پُر می‌کند. شد؟! بگو ببینم اینجا«فَالْبُخْلُ لِمَاذَا»؛ چرا چیزی هان! نمی‌دهی؟ بخل معنایش چیه؟ امساک کردن، جایی را که سزاوار است شرعاً، عقلاً انسان چکار بکند؟ از آن چه را که دارد، انفاق بکند. جلویش را بگیریم، این را بهش می‌گویند بخل. فهمیدی؟ «فَالْبُخْلُ لِمَاذَا»؛ «وَ إِنْ كَانَ الْعُقُوبَةُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ النَّارَ»؛ اگر این را اعتقاد داری که خدا، اگر عمل زشت انجام بدهی، تو را کیفر می‌کند. درست است؟ و کیفرش هم آتش جهنّم است، «فَالْمَعْصِيَةُ لِمَاذَا»؛ پس چرا داری گناه می‌کنی تو؟ خیلی هست، من دیگر بیش از این نمی‌گویم. یک، دو، سه توجّه می‌کنید چه می‌خواهم بگویم؟ همه‌اش تنبّه بود. همه هم راجع به امور اعتقادیت بود. درست است؟ که اگر تو به این‌ها اعتقاد داری؛ پس این ها، چی چیه؟ هان!؟ اگر راست می‌گویی، این کارها دیگر چی هست؟ هان؟! بنشینید فکر کنید خودتان . بحار جلد 75 صفحه 190 عَنْ أَبَانٍ الْأَحْمَرِ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع)‌ أَنَّهُ جَاءَ إِلَيْهِ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ عَلِّمْنِي مَوْعِظَةً فَقَالَ لَهُ (ع) إِنْ كَانَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى قَدْ تَكَفَّلَ‌ بِالرِّزْقِ‌ فَاهْتِمَامُكَ‌ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الرِّزْقُ مَقْسُوماً فَالْحِرْصُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الْحِسَابُ حَقّاً فَالْجَمْعُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الثَّوَابُ عَنِ اللَّهِ حَقّاً فَالْكَسَلُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الْخَلَفُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَقّاً فَالْبُخْلُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الْعُقُوبَةُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ النَّارَ فَالْمَعْصِيَةُ لِمَا ذَا ... وَ إِنْ كَانَ الْمَوْتُ حَقّاً فَالْفَرَحُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الْعَرْضُ عَلَى اللَّهِ حَقّاً فَالْمَكْرُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الشَّيْطَانُ عَدُوّاً فَالْغَفْلَةُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ الْمَمَرُّ عَلَى الصِّرَاطِ حَقّاً فَالْعُجْبُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَ كُلُّ شَيْ‌ءٍ بِقَضَاءٍ وَ قَدَرٍ فَالْحُزْنُ لِمَا ذَا وَ إِنْ كَانَتِ الدُّنْيَا فَانِيَةً فَالطُّمَأْنِينَةُ إِلَيْهَا لِمَا ذَا. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir