حجت الاسلام میرزامحمدی – روضه سیدالشهدا علیه السلام اَلسَّلامُ عَلَیْکَ ی اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ   چقدر نام تو زیباست ،اباعبدالله حرمت عرش معلی ست اباعبدالله دستگیری زگدا ،گردن هر ارباب است کار ما دست تو آقاست اباعبدالله ما که باشیم که سنگ تو به سینه بزنیم سینه زن زینب کبری ست ،اباعبدالله   راوی میگه :فواللَّه، لا انسی زینب بنت علی ابن ابیطالب فابکت واللَّه، کل عدوا و صدیق ، یه جوری با این بدن اربا اربا حرف زد ، که حتی مرکب ها به گریه افتادن السّلام عَلیَ الحُسَین (ع) وعَلی عَلِِیِ ابن الحُسَین(ع) وعَلی اوْلادِ الحُسَین (ع) و عَلی اَصحابِ الحُسَین (ع)   *اینم برا امام و شهدامون مدافعان حرم زینبی فیض ببرن مرحوم شیخ نمر فیض ببره، گفت :*   ای مصحف ورق ورق روح پیکرم آیا تویی برادر من نیست باورم بر سینه ی شکافته ات چون نظر کنم یاد آورم ز سینه ی مجروح مادرم حسین …… این غم کجا برم که ز هجده عزیز خود یک پیرهن نشانه برم نزد مادرم …. حسین ….جان…. یاد همه شهدا بخیر بابی المستضعف الغریب یا ابا عبدالله لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین ما را خدا به عشق تو می بخشد عاقبت ما عاقبت به خیر تو در روضه ها شدیم   *قربون همتون، هیچ وقت سیریه از گریه ی بر حسین ندارید به خدا اینا همه سرچشمه ش گریه های مادرش فاطمه ست فرمود ابوبصیر مادرم فاطمه رو می خوای یاری کنی یا نه انَّ فَاطِمَهَ لَتَبْکِیهِ وَ تَشْهَقُ شهقه ….*   مادرت گفت بُنیَّ دل ما ریخت بهم بردن نام تو غوغاست اباعبدالله   *اصلا از روضه ی گودال نمیشه ابتر خارج شد بزار بگم همه فیض ببرن*   خواهرت گوشه ی گودال تماشا می کرد بر سر نعش تو دعواست اباعبدالله   *یکی می گفت عمامه ش مال منه ،یکی می گفت انگشت و انگشترش مال منه، یکی گفت پیراهنش مال منه ،اما خدا لعنت کنه خوبی رو چنان سر بریده رو از تو گودال ….ای حسین …..*   سری به نیزه بلند است در برابر زینب خدا کند که نباشد سر برادر زینب   مَا تَوَهَّمتُ یا شَقیقَ فُوادِی کانَ هَذَا مُقَدَّرًا مَکتُوبَاً   یارب از دل های ما نور محبت را مگیر این تجمع این توسل این ارادت را مگیر هستی ما بستگی دارد به عشق اهل بیت هرچه می خواهی بگیر اما ولایت را مگیر