بیست و پنجم ذی القعده دحو الارض است، یعنى پهن شدن زمین از زیر کعبه به روى آب، و ازایام بسیار شریف است که رحمت خدا در آن نازل می شود، و قیام به عبادت در آن اجر بسیار دارد، و از حسن بن على وشّاء روایت شده که گفته: من کودک بودم که با پدرم در شب بیست و پنجم ماه ذو القعده، در خدمت حضرت رضا علیه السّلام شام خوردیم،
حضرت(ع) فرمود: امشب حضرت ابراهیم و حضرت عیسى علیهما السلام متولّد شده اند، و زمین از زیر کعبه پهن شده، پس هر که روزش را روزه بدارد، چنان است که شصت ماه روزه داشته باشد،
و در روایت دیگر است که فرمود: در این روز حضرت قائم (عج) قیام خواهد کرد